درآمد اولیه یا درآمد جهانی: عملکرد ، بحث و گفتگو

احمد نوشته است:این چندان دشوار نیست: شما فقط باید درباره محتوای اصطلاحات استفاده شده به توافق برسید! من دوست دارم اقتصاد "طبیعی" از اقتصاد سرمایه داری متمایز شود. متأسفانه ، عبارت جداگانه ای وجود ندارد ، اما این مسئله چندان مشکلی ایجاد نمی کند ، زیرا مسئله تعیین هر بار دامنه معنایی مربوطه است. ناپایداری جهان ما را بر آن دارد تا از اصطلاحات یکسانی برای تعیین پدیده هایی استفاده کنیم که از لحاظ رسمی مشابه هستند ، اما با این وجود تفاوت های اساسی دارند.

مدت اقتصاد نمایی به نظر من مناسب است برای تعیین روند کار در محل کار (از زمان روشنگری).
Econom-گرایش زیرا اقتصاد به ایدئولوژی تبدیل می شود ، وسیله تبدیل شدن به یک هدف و نمایی است زیرا تمایل به اشباع همه حوزه ها در فضا ، زمان و مفاهیم دارد.
نظرت چیه؟

در دنیای سایبورگها ، مفهوم سرمایه داری واقعاً منسوخ خواهد بود ، اما من فقط به سوسیالیسم واقعی رجوع می کردم ، که فقط یک نوع دولتی از سرمایه داری بود.

یکی از بزرگترین اشتباهات زمان ما در نظر گرفتن مراحل وجود دارد اکونومیسم به عنوان راه حل های ممکن برای مشکلات پیش آمده و تبدیل آنها به ایدئولوژی ها.
بنابراین ، مدافعان لیبرالیسم دوست دارند شرارت های اصلی جامعه را با لیبرالیسم بیشتر حل کنند ، بدون این که بدانند این تنها یک دوره از اقتصادگرایی است ، زیرا نوجوانی برای یک انسان است.
هنگامی که در یک اتاق سرد است ، می توانید درجه حرارت رادیاتور را افزایش دهید ، اما در تابستان این عمل کاملاً احمقانه خواهد بود ، اما سیاست فعلی این است که با رشد بیشتر با اکوسیستم مبارزه کنید!
این مثال ساده برای اکثر شنوندگان شنیده نمی شود ... اثبات اشباع مغزها.

همین اظهارات به وضوح می تواند در مورد سوسیالیسم ، تعدیل متغیر با سرمایه داری اعمال شود ، و این نشان دهنده عدم موفقیت سیاست های مدعی امروز است ، زیرا همانقدر که می خواهند پیرمردی را به عنوان یک کودک نو پا مبدل کنند ...

برای بازگشت به قلب موضوع پس از چند فشار:

"درآمد جهانی" بنیو هامون دیگر به معنای نام "جهانی" ندارد

برنامه بنو هامون به شرح زیر است: ابتدا RSA را با 10٪ افزایش دهید و به طور خودکار آن را به همه دارندگان حق پرداخت کنید. همه افراد جوان 18 تا 25 سال نیز باید این مبلغ را بدون آزمون بدانند ، که باید به 750 یورو (1) افزایش یابد ، سپس در صورت امکان ، برای نزدیک شدن به هزار یورو افزایش یابد. مرحله آخر این طرح ، پرداخت آن به همه شهروندان ، بدون شرط درآمد است. این همه با هزینه ای 300 میلیارد یورو در سال.

راهپیمایی 9 ، شب. کاندیدای فرانسه در مورد مجموعه "انتشار سیاسی" ، فرانسه 2 ادامه می دهد: این کارگرانی است که می دانند تا وقتی که 1,9 smic نگران این اقدام نباشند و دیگر شهروندان آن را نگران نکنند. "درآمد جهانی سه هدف دارد: افزایش قدرت خرید ، ریشه کن کردن فقر ، و کنترل گذارهای مرتبط با تحول کار که غیرقابل انکار است و امروزه بیشتر کارگران جوان را به سمت خود سوق می دهد. سفید ، بین دو قرارداد کوتاه کوتاه مدت [...] من پیشنهادی می دهم: این RSA به 600 یورو افزایش یابد ، [...] که سالهای 18-25 و کلیه کارمندانی که تا امروز با 1,9 لبخند می زنند ، دریافت می کنند. درآمد جهانی ، که وقتی چیزی نداریم 600 یورو خواهد بود و تا زمانی که 1,9 لبخند نزنیم ، رو به کاهش خواهد بود. " و برای بیرون کشیدن یک لیست پرداخت کاذب ، توضیح دهید که چه عوایدی خواهد داشت ، برای مثال ، دو کارگر پرداخت شده توسط SMIC ، که فکر می کند اکنون ارزش 386 یورو بیشتر در ماه است. خوب برای آنها ، اما برای جهانی بودن ، ما برمی گردیم.

http://www.liberation.fr/elections-presidentielle-legislatives-2017/2017/03/10/le-revenu-universel-de-benoit-hamon-n-a-plus-d-universel-que-le-nom_1554775


در اینجا ما مشکلات ناشی از مفهوم RU را می بینیم.
در مورد a حداقل درآمد وجود مشکل عمده در نابرابری است که بین یک کارگر فقیر و یک فرد بیکار ایجاد می شود ، زیرا بین 750 یورو در ماه و 1150 یورو خالص در ماه وسوسه می تواند برای "کنار گذاشتن" شغل خود یک کارمند بسیار بزرگ باشد. هزینه های اضافی برای کار (مراقبت از کودکان ، تعمیر و نگهداری ماشین) و استرس ناشی از این امر شما را ترغیب نمی کند تا 300 یورو بیشتر کار کنید.
اکنون با توجه به درآمدی که با دستمزدهای کم پرداخت می شود ، اکنون کارمندان گروه به اصطلاح متوسط ​​هستند که مجروح می شوند.
فقط درآمد جهانی امکان خرید صلح اجتماعی را فراهم می کند ، اما تأمین مالی چیزی فضیلت نیست و این B.Hamon و کنسول به نظر می رسد آن را فراموش می کند.
بریتانیا که به همه پرداخت می شود با افزایش بسیار زیاد قدرت خرید افزایش می یابد ، به طور خلاصه ، خانواده هایی که دارای یک تلویزیون 80cm هستند 120 سانتی متر و تعطیلات را صرف می کنند. Palavas the Flots به تفریحگاه تبدیل می شود مراکش.
چنین اقدامی باعث می شود که بریتانیا حداقل از روی کاغذ تأمین مالی شود ، زیرا تورم به زودی آن اجاره را کاهش می دهد تا وضعیت بهتر آن را به نوعی برای پرداخت سوخت SUV تبدیل کند در حالی که بیكار با تخصیص واقعاً 500 یورو در ماه ، بازگشتی به خروج تخریب ، خیلی سریع خود را پیدا می كند.
و نکته مهم این که ، چنین اقدامی تنها با افزایش مصرف اکوسیستم تقویت می شود ، بدون آنکه از معدود ناامیدی های اجتماعی مانند افزایش جریان مهاجرت صرف نظر کند.



* جریانهای مهاجرتی که تنها مؤلفه اجتماعی جریانهای ترمودینامیکی هستند.
برون گرایی در کشورهای جهان سوم (منبع سرد) به نفع کشورهای صنعتی (منبع گرم) مانند آهنربا منجر به توده ای از جمعیت می شود که در پایان می خواهند "به دلیل" خود را بازیابی کنند ... نکته ای که به نظر می رسد "خاص" را فراموش می کند نامزد ریاست جمهوری ...

بنظر می رسد که اصطلاح اکونومیسم نمایی برای تعیین روند کار (از زمان روشنگری) مناسب است.
اقتصاد گرایی به دلیل اینکه اقتصاد به ایدئولوژی تبدیل می شود ، وسیله تبدیل شدن به یک هدف و نمایی است زیرا تمایل به اشباع همه حوزه ها در فضا ، زمان و مفاهیم دارد.

این روند از قبل از فتح دنیای جدید فعال بوده است ، اما این تهاجم و غارت هایی که با آن انجام می شود سهم اساسی در رشد آن دارد. روشنگری با تکامل آن به عنوان یک ایدئولوژی ، این تکامل را تأیید خواهد کرد. بنابراین ، با این چند جزئیات ، من کاملاً با تحلیل شما موافقم و فرمول را پیدا می کنم اقتصاد نمایی مخصوصاً مرتبط است (همانطور که برای هر فرمول ارائه شده است ، همانطور که شما توضیح می دهید).
البته درک اکثریت قریب به اتفاق معاصران ما از این پدیده ها آناکرون است: بسیاری در ابتدای قرن بیست و یکم به سرمایه داری شک کرده اند ، تا در آن زمان به صورت انبوه تجمع کنند ، در حالی که قبلاً رو به زوال بود!

یکی دیگر از نقاط ضعف انگلستان که تاکنون به آن اشاره نشده است این است که ، "ذی نفع" انگلستان خود را جایگزین تمام کمک های اجتماعی قبلی و شرایط آن (و تقسیم بندی موارد بودجه می کند). تحویل تمام وسوسه هایی که نمایندگان سیستم بازار (به معنای محدود این اصطلاح) برای سرقت آن از او به کار می گیرند: فراموش نکنیم که این مسئله کمک به ضعیف ترین افراد است و بنابراین کسانی که توانایی کمتری دارند برای مدیریت این تخم مرغ لانه ماهانه

من از ایده پرداخت هیچ چیزی پشتیبانی نمی کنم ... اما این در حال حاضر وجود دارد rmi سپس rsa است ، و من فکر می کنم این بدتر از درآمد جهانی است

درآمد جهانی بدون در نظر گرفتن درآمد تحت تأثیر قرار می گیرد! اگر کار کنیم از آنچه می گیریم بهره می بریم

rsa پوچ است: ما وقتی برنده چیزی نمی شویم ، لمس می کنیم و اگر کار کمی برنده شویم ، هیچ چیزی پیروز نمی شویم ، زیرا از rsa کم می شود!

درآمد جهانی تکان دهنده به نظر می رسد زیرا ما به کسانی که به آن احتیاج ندارند نیز می دهیم ، اما می توانیم کسانی را که به اندازه کافی مالیات بازپرداخت می کنند وارد کنیم و اگر سیستم به خوبی متعادل باشد مالیات کافی را پرداخت می کند

کلمه درآمد جهانی یک خطای ارتباطی است: بلکه باید به عنوان مالیات منفی معرفی شود: مأمور مالیات به کسانی که درآمد زیادی می پردازند ، پرداخت می کند و اندکی به کسانی می دهد که چیزی برای جلوگیری از قحطی ندارند ، با پیشرفتی مانند هرگز وضعیتی وجود ندارد یا وقتی بیشتر کار می کنیم ، درآمد کمتری نیز کسب می کنیم ، همانطور که در مورد کمک های اجتماعی فعلی وجود دارد

مزیت فرعی درآمد جهانی: این توسط فیس اداره می شود ، بنابراین برای بهره مندی از آن شما باید نظم داشته باشید ، بنابراین آماده پرداخت مالیات در هنگام درآمد واقعی خواهید بود ... بر خلاف مدیریت rsa توسط یک سیستم کاملاً متفاوت در عین حال در کار اداری مضاعف و اجازه کلاهبرداری گران است

من رفاه را دوست ندارم ، حق واقعی کار برای همه را ترجیح می دهم: من می فهمم که حق کار بهتر از حق جبران خسارت است ... اما اگر مجبور باشیم با آنچه راضی هستیم ما می توانیم ببینیم که درآمد جهانی نسبت به rsa کمتر است

SEN-هیچ سن نوشت:در اینجا ما مشکلات ناشی از مفهوم RU را می بینیم.
در مورد a حداقل درآمد وجود مشکل عمده در نابرابری است که بین یک کارگر فقیر و یک فرد بیکار ایجاد می شود ، زیرا بین 750 یورو در ماه و 1150 یورو خالص در ماه وسوسه می تواند برای "کنار گذاشتن" شغل خود یک کارمند بسیار بزرگ باشد. هزینه های اضافی برای کار (مراقبت از کودکان ، تعمیر و نگهداری ماشین) و استرس ناشی از این امر شما را ترغیب نمی کند تا 300 یورو بیشتر کار کنید.

و بعد؟ کارگری که ترجیح می دهد شغل خود را برای داشتن یک سبک زندگی هوشیارانه تر ترک کند و نه اینکه وقت خود را فدا کند و غالباً سلامت جسمی و / یا روانی او را در شغلی که فقط او را برای بقا به اندازه کافی به ارمغان می آورد ، نمی بینم که BP کجاست.
مشاغل موجود در اپراتور تله مارکتینگ با پرداخت اشتباه ناپدید می شوند و مشاغل مفید به بالا ارزیابی می شوند.

SEN-هیچ سن نوشت:چنین اقدامی باعث می شود که بریتانیا حداقل از روی کاغذ تأمین مالی شود ، زیرا تورم به زودی آن اجاره را کاهش می دهد تا وضعیت بهتر آن را به نوعی برای پرداخت سوخت SUV تبدیل کند در حالی که بیكار با تخصیص واقعاً 500 یورو در ماه ، بازگشتی به خروج تخریب ، خیلی سریع خود را پیدا می كند.

از آنجا که تورم قیمت از قبل مشخص است ، انگلیس نیز منجر به تورم دستمزد خواهد شد.
کلاس های مرفه بیشتر از انگلیس مالیات اضافی می پردازند ، بنابراین هیچ گونه مزیتی برای سوخت گیری SUV نخواهد داشت.

شیرین کاری "به فقرا پول ندهید ، آنها به هر حال آن را خرج خواهند کرد" این تحقیر طبقاتی را به من یادآوری می کند ، که در حال حاضر بسیار شیک است و قبلاً برای توجیه کاهش کمک های اجتماعی استفاده شده است. این سخنرانی معمولی بورژوازی است که از پیدا نکردن کارگران به اندازه کافی مطبوع برای سلیقه خود شکایت دارد. سخنرانی توسط طبقه متوسط ​​و متوسط ​​به پایین (هویت با طبقه متوسط ​​اما در واقع بسیار نزدیکتر به فقر) که فکر می کنند روزی آنها نیز بخشی از این نخبه هستند و از منافع آن دفاع می کنند.

chatelot16 نوشت:درآمد جهانی تکان دهنده به نظر می رسد زیرا ما به کسانی که به آن احتیاج ندارند نیز می دهیم ، اما می توانیم کسانی را که به اندازه کافی مالیات بازپرداخت می کنند وارد کنیم و اگر سیستم به خوبی متعادل باشد مالیات کافی را پرداخت می کند

1+ درآمد جهانی وسیله ای برای توزیع ثروت است. این باعث ناراحتی من این "روزنامه نگاران" ، "متخصصان" می شود که فقط در مورد هزینه صحبت می کنند در حالی که تظاهر می کنند که نمی فهمند انگلیس هدیه نیست بلکه وسیله توزیع است.

chatelot16 نوشت:من رفاه را دوست ندارم ، حق واقعی کار برای همه را ترجیح می دهم: می فهمم که حق کار بهتر از حق جبران خسارت است ...

کار ناپدید نمی شود ، اما به ناچار کمیاب تر می شود (اتوماسیون ، رشد صفر / منفی). ما باید روش دیگری برای توزیع ثروت پیدا کنیم تا تنها کار ، و از این طریق تعداد بیشتری از مردم محروم می شوند. یک انگلیس که به خوبی اداره می شود ، تعادل قوا را که قبلاً برای کارگران بسیار خراب است دوباره برقرار می کند.

در مورد آنچه شما می خواهید ، من شما را تأیید می کنم ، پتروسبا این وجود نقصی در دیدگاه شما وجود دارد.
شما بنویسید:

یک انگلیس که به خوبی اداره می شود ، تعادل قوا را که قبلاً برای کارگران بسیار خراب است دوباره برقرار می کند.

به طور کلی اوضاع به دلیل تعادل اجتماعی فعلی قدرت ، برای کارگران و فقرا بسیار نامساعد است ، به طوری که بریتانیا نهایی ممکن است مدیریت شود ، نه خوب ، بلکه مطابق با همان تعادل قدرت. این امر نمی تواند اثرات مثبت امیدوار باشد ، اما مواردی را که قبلاً در بالا توضیح داده ام.

پتروس نوشت:و بعد؟ کارگری که ترجیح می دهد شغل خود را برای داشتن یک سبک زندگی هوشیارانه تر ترک کند و نه اینکه وقت خود را فدا کند و غالباً سلامت جسمی و / یا روانی او را در شغلی که فقط او را برای بقا به اندازه کافی به ارمغان می آورد ، نمی بینم که BP کجاست.

من در اینجا در مورد جنبه انسانی صحبت نمی کنم ، بلکه در مورد جنبه سیاسی اجرای چنین اقدامی است.
B.Hamon حتی موظف به عقب نشینی است زیرا بخشی از اردوگاه خود را بیش از حد در نظر بگیرید.
بخش بزرگی از رأی دهندگان (و نه لزوماً بورژوازی بزرگ!) با مفهوم کمک های اجتماعی بسیار خصمانه است و این با اهداف رأی گیری تأیید می شود ...

مطمئناً ، کسی مقصر نیست که یک شغل خجالتی را ترک کند تا زندگی خود را در سایر نکات اساسی تر جلب کند.
با این حال ، این امکان فقط در چارچوب سیستمی قابل تمرکز است که بسیار به محصول گرایی متمرکز است و به نظر من کاملاً ضد ذهنی است وقتی که در یک سیستم تکنسین مستقر شود و تمام ابعاد زندگی را در بر بگیرد ، درباره شخص سالم تر صحبت می کنیم. .

مشاغل موجود در اپراتور تله مارکتینگ با پرداخت اشتباه ناپدید می شوند و مشاغل مفید به بالا ارزیابی می شوند.

من از ناپدید شدن ها صحبت نمی کنم ، بلکه از جابجایی ها در قالب سکوها صحبت می کردم دور از ساحل در خارج از کشور ، که در حال حاضر تا حد زیادی روند است.

از آنجا که تورم قیمت از قبل مشخص است ، انگلیس نیز منجر به تورم دستمزد خواهد شد.
کلاس های مرفه بیشتر از انگلیس مالیات اضافی می پردازند ، بنابراین هیچ گونه مزیتی برای سوخت گیری SUV نخواهد داشت.

تورم دستمزد فقط در چارچوب ثبات اقتصادی قابل تصور است و ارتباط مستقیمی با مقدار انرژی و مواد اولیه موجود دارد.
من نمی دانم که چگونه می توان حقوق را افزایش داد (وعده داده شده از زمان 1980!) در حالی که آینده نزدیک در جهانی در حال کاهش خواهد بود.

شیرین کاری "به فقرا پول ندهید ، آنها به هر حال آن را خرج خواهند کرد" این تحقیر طبقاتی را به من یادآوری می کند ، که در حال حاضر بسیار شیک است و قبلاً برای توجیه کاهش کمک های اجتماعی استفاده شده است.

فکر نمی کنم این راه تفسیر چیزها بود.
وجود دارد ، و این یک شهروند از طبقات پایین است که صحبت می کند ، تمایل انسان به ضرب و شتم خود به طور طبیعی در غیاب هدف است.
در عوض ، بسیار بورژوازی است که فکر کنید افرادی که در انگلستان زندگی می کنند تئاتر ، نقاشی و مجسمه سازی را یاد می گیرند ...
روندی که روزانه در فقیرترین کلاس ها تأیید می شود ، مصرف الکل ، حشیش و تلویزیون واقعیت است که هم در حومه شهرها و هم در حومه شهرهایی که بیکاری قابل توجهی وجود دارد.

درآمد جهانی راهی برای توزیع ثروت است. این باعث ناراحتی من این "روزنامه نگاران" ، "متخصصان" می شود که فقط در مورد هزینه صحبت می کنند در حالی که تظاهر می کنند که نمی فهمند انگلیس هدیه نیست بلکه وسیله توزیع است.

بله به جز این که این توزیع در یک منطقه اقتصادی محدود است.
برای اجازه دادن به چنین توزیع ، لازم است که به استخراجگرایی تشدید شده و در نتیجه اکوسیستم متوسل شویم.
افزایش قدرت خرید فقط می تواند به احیای رشد منجر شود ، بنابراین چگونه می توان چنین مفهومی را در دنیای فروپاشی آشتی داد؟

کار ناپدید نمی شود ، اما به ناچار کمیاب تر می شود (اتوماسیون ، رشد صفر / منفی).

لزوماً ، فانی وجود ندارد.
کمبود اشتغال تنها در صورتی رخ خواهد داد که سیاست رشد اقتصادی نمایی ادامه یابد ، و ما را به سمت رکود اقتصادی مصنوعات اقتصادی (مانند انگلستان ...) سوق دهد.
در دنیای رو به زوال (داوطلبانه) ، برعکس ، افزایش قابل توجهی در تعداد شغل ها به ویژه در دنیای کم مصرف انرژی وجود خواهد داشت.
بیکاری ساختاری یادآوری تولید بیش از حد است ، و اینکه نخبگان ما چگونه سعی کردند با آن مبارزه کنند؟ با رشد بیشتر (تولید بیش از حد)!

احمد ، من می توانم ببینم که شما انگلیس را فقط در نسخه لیبرال خود که فقط یک اسب تروا برای پایین آوردن رفاه است ، در نظر می گیرید ، ما با آن موافق هستیم. اما ما باید از یک فرضیه عادلانه تر شروع کنیم تا در مورد انگلیس به عنوان ابزاری بحث کنیم ، در غیر این صورت فقط تکرار می کنیم که همه چیز با ایجاد یک ناز انجام می شود.

SEN-هیچ سن نوشت:من در اینجا در مورد جنبه انسانی صحبت نمی کنم ، بلکه در مورد جنبه سیاسی اجرای چنین اقدامی است.
B.Hamon حتی موظف به عقب نشینی است زیرا بخشی از اردوگاه خود را بیش از حد در نظر بگیرید.
بخش بزرگی از رأی دهندگان (و نه لزوماً بورژوازی بزرگ!) با مفهوم کمک های اجتماعی بسیار خصمانه است و این با اهداف رأی گیری تأیید می شود ...

دشواری به چالش کشیدن جزم رشد چندی پیش مورد بحث قرار نگرفت ، به نظر می رسد که انتقاد از سگمای کار حتی دشوارتر است.

SEN-هیچ سن نوشت:مطمئناً ، کسی مقصر نیست که یک شغل خجالتی را ترک کند تا زندگی خود را در سایر نکات اساسی تر جلب کند.
با این حال ، این امکان فقط در چارچوب سیستمی قابل تمرکز است که بسیار به محصول گرایی متمرکز است و به نظر من کاملاً ضد ذهنی است وقتی که در یک سیستم تکنسین مستقر شود و تمام ابعاد زندگی را در بر بگیرد ، درباره شخص سالم تر صحبت می کنیم. .

صرفاً برای رفتن به محل کار از منابع قابل توجهی استفاده می کند ، کمبود وقت از راه حل های کوچکترین تلاش استفاده می کند و وسوسه ها نیز قوی تر می شوند (مثلاً گوشت داخل غذاخوری).

SEN-هیچ سن نوشت:من از ناپدید شدن ها صحبت نمی کنم ، بلکه از جابجایی ها در قالب سکوها صحبت می کردم دور از ساحل در خارج از کشور ، که در حال حاضر تا حد زیادی روند است.

بسیاری از تماس های ناخواسته من در واقع از خارج از کشور می آیند ، اما هنوز هم برخی هستند که با شماره محلی تماس می گیرند و هیچ لهجه ای ندارند ، جابجایی کامل فیلتر را تسهیل می کند ، بنابراین من برای

SEN-هیچ سن نوشت:تورم دستمزد فقط در چارچوب ثبات اقتصادی قابل تصور است و ارتباط مستقیمی با مقدار انرژی و مواد اولیه موجود دارد.
من نمی دانم که چگونه می توان حقوق را افزایش داد (وعده داده شده از زمان 1980!) در حالی که آینده نزدیک در جهانی در حال کاهش خواهد بود.

من کارها را با روشی بسیار ساده تر می بینم: چرا که اگر کارگرانی با دستمزد کم پیدا کنیم ، دستمزدها را بالا می بریم و آنها حاضر به خرید بدهی برای خرید آنچه می فروشند هستند؟
دستمزدهای بالا وقتی خوب می شوند!

SEN-هیچ سن نوشت:فکر نمی کنم این راه تفسیر چیزها بود.
وجود دارد ، و این یک شهروند از طبقات پایین است که صحبت می کند ، تمایل انسان به ضرب و شتم خود به طور طبیعی در غیاب هدف است.
در عوض ، بسیار بورژوازی است که فکر کنید افرادی که در انگلستان زندگی می کنند تئاتر ، نقاشی و مجسمه سازی را یاد می گیرند ...
روندی که روزانه در فقیرترین کلاس ها تأیید می شود ، مصرف الکل ، حشیش و تلویزیون واقعیت است که هم در حومه شهرها و هم در حومه شهرهایی که بیکاری قابل توجهی وجود دارد.

وقتی یک روش زندگی غیرقابل دستیابی به عنوان یک هدف واحد داده می شود ، دیدن این رفتارهای خود مخرب تعجب آور نیست ، علت آن فقر یا بیکاری نیست ، بلکه یک هدف دست نیافتنی است. کاهش داوطلبان به الکل فرو نمی رود و به نظر من تلویزیون واقعیت است.

SEN-هیچ سن نوشت:بله به جز این که این توزیع در یک منطقه اقتصادی محدود است.
برای اجازه دادن به چنین توزیع ، لازم است که به استخراجگرایی تشدید شده و در نتیجه اکوسیستم متوسل شویم.
افزایش قدرت خرید فقط می تواند به احیای رشد منجر شود ، بنابراین چگونه می توان چنین مفهومی را در دنیای فروپاشی آشتی داد؟

نابرابری های اجتماعی کنونی مرا وادار می کند که فضای "کوچکی" برای مانور وجود دارد.

SEN-هیچ سن نوشت:لزوماً ، فانی وجود ندارد.
کمبود اشتغال تنها در صورتی رخ خواهد داد که سیاست رشد اقتصادی نمایی ادامه یابد ، و ما را به سمت رکود اقتصادی مصنوعات اقتصادی (مانند انگلستان ...) سوق دهد.
در دنیای رو به زوال (داوطلبانه) ، برعکس ، افزایش قابل توجهی در تعداد شغل ها به ویژه در دنیای کم مصرف انرژی وجود خواهد داشت.
بیکاری ساختاری یادآوری تولید بیش از حد است ، و اینکه نخبگان ما چگونه سعی کردند با آن مبارزه کنند؟ با رشد بیشتر (تولید بیش از حد)!

و بطور دقیق ، چگونه ترجمه می شود؟ من می بینم که در روشهای تولید کمتر فشرده چه تعداد بیشتری از افراد را به کار می گیرند (اگر چه کاهش مطلوب در مصرف گوشت را در نظر بگیریم ، نه اینکه تصویر کلی مثبت باشد) در کشاورزی امکان پذیر است. اما در مورد سایر بخش ها چطور؟

پتروس نوشت:من کارها را با روشی بسیار ساده تر می بینم: چرا که اگر کارگرانی با دستمزد کم پیدا کنیم ، دستمزدها را بالا می بریم و آنها حاضر به خرید بدهی برای خرید آنچه می فروشند هستند؟
دستمزدهای بالا وقتی خوب می شوند!

دستمزدهای بالا به دلیل پدیده انحصار افزایش می یابد ، افرادی که بهترین زندگی خود را کسب می کنند معمولاً کسانی هستند که اشتغال دیگران را نابود می کنند ...
اتوماسیون وسایل تولید و از بین رفتن برخی از مشاغل تنها این پدیده را افزایش می دهد.
مراجعه به مهاجرت جمعی با قرار دادن کارگران در رقابت با یکدیگر ، جابجایی ها ، اتوماسیون و درنهایت کلیه اقدامات آن به دلیل روند نزولی سود ، بخشی از فرایندهای کار در سیستم است.
بنابراین انگلیس بخشی از منطق تعدیل متغیر برای این "ناامیدی" است (به زیر مراجعه کنید).

و بطور دقیق ، چگونه ترجمه می شود؟ من می بینم که در روشهای تولید کمتر فشرده چه تعداد بیشتری از افراد را به کار می گیرند (اگر چه کاهش مطلوب در مصرف گوشت را در نظر بگیریم ، نه اینکه تصویر کلی مثبت باشد) در کشاورزی امکان پذیر است. اما در مورد سایر بخش ها چطور؟

به طور دقیق بسیار ساده است: اتلاف انرژی کمتر (در چارچوب سیاستی مبتنی بر هوشیاری) منجر به محدودیت انسجام اقتصادی * و در نتیجه افزایش تعداد مشاغل می شود.
تعداد مثلاً تعداد فروشگاه های قصاب متناسب با مصرف گوشت تکامل یافته است ، به همین ترتیب ، افزایش عملکرد در هکتار در کشاورزی با کاهش شدید تعداد کشاورزان منعکس می شود (2000 000 در 1970 در برابر کمتر از 650 000 امروزه) ، لیست نمونه های بی پایان است و نشان می دهد که ایدئولوژی + رشد = رشد = + کار چقدر اشتباه است.


* انعقاد اقتصادی یا انحصار یک مفهوم غالب در درک اقتصاد معاصر است.
شرکتی که انرژی را در فاز ثبات (دوره 1950 / 2020) اتلاف می کند ، از ظهور سازه ها (1) در ابعاد بزرگ به نام انحصارطلبی حمایت می کند ، که شرکت های دیگر را به تشکیل کنگلومرا های بزرگ اشباع می کند. فضا.
ساختارهای آن تنها شانس بقا را دارند كه مسابقه پیش رو برای جلوگیری از سقوط اجتناب ناپذیر كه محكوم به آن می شوند.
این مسابقه منجر به استانداردسازی وسایل تولید و افت روند سود می شود. این نکته آخر آنها را مجبور می کند تا با استفاده از کارگران ضعیف ، برون سپاری ، اتوماسیون و غیره ، وسایل خود را برای تولید بیشترین ارزش تعریف کنند. مجوزهای پس از آنچه آنها سود معجزه آسایی به همراه دارند.

(1) نه فقط شرکتها بلکه به طور گسترده تر بخشهای اقتصاد را نیز شامل می شوند.