چارلز Sannat

من در مورد ویژگی های اقتصادی ایسلند و تاریخ اقتصادی (در غیر این صورت عذاب آور!) آرژانتین چیز زیادی نمی دانم: بیایید صبر کنیم ببینیم چه اتفاقی می افتد ، به هر حال ، این دو کشور به زنجیر اقتصاد جهانی بسته شده اند.
از طرف دیگر ، اقتصاد چیز ساده ای نیست و همانطور که قبلاً فرصتی برای توضیح آن داشتم ، بسیاری از بحران هایی که به نظر می رسید بدون درمان بودند ، به قیمت مصنوعی جدید که آن را دفع کرد ، بعداً ، اما بالاتر سطح

در حال حاضر ، استفاده از این "معجون" برای فرانسه یا بلژیک (در حدی که این امکان وجود داشته باشد و بدون پیامدهای غلط محاسبه شده) مسئله بازپرداخت را حل می کند ، اما از آنجا که علت ساختاری استفاده از وام ها از بین نمی رود ، بنابراین دور ، دوباره برای یک دور شروع می شود ...
ما نباید به فعالیت اقتصادی اعتماد کنیم ، حتی اگر بیکاری از بین برود (فرضیه دانشگاهی) ، بیشتر مشاغل مربوط به بخش عالی است *. طبق نظر اکثر اقتصاددانان ، این بخش تولید کننده ارزش خواهد بود (مراقب باشید ، من در اینجا به جای این مشاغل ، صرفاً سهم آنها در افزایش حجم سرمایه ، بحث نمی کنم) ، نظریه ای که من به اشتراک گذاشته ام برای مدت طولانی ، اما این ایجاد ارزش انتزاعی و تخصیص منابع را گیج می کند (توزیع همین مقدار). ایجاد ارزش انتزاعی به مقدار کار انسانی بستگی دارد که در مرحله معینی از بهره وری در کالا گنجانده شده است ؛ تخصیص منابع با توجه به توازن قدرت موجود بین گروه های انسانی صورت می گیرد.
این چیزی است که قابل اثبات نیست ، اما یک فرضیه مثمر ثمر است که گزارش خوبی از پدیده ها ... به ویژه گسترش بدهی ، اما نه تنها.

در اقتصاد ، تعصبات شناختی زیادی وجود دارد ، من دو مورد را ذکر می کنم: سرمایه داری همیشه وجود داشته است و "دهه های با شکوه" باید به شکوفایی بیشتر منجر شوند ...
اگر کسی علاقه مند باشد این دو نکته را توسعه می دهم ...

* خود در رکود اقتصادی و تغییر به "مشاغل عجیب".

با احیای مجدد اقتصاد ، آرژانتین که هنوز هم اکنون در وضعیت نامناسبی به سر می برد نجات پیدا نکرد. من همچنین به ژاپن فکر می کنم که هرگز از بحران دهه 90 نجات پیدا نکرد.

آیا واقعاً می خواهیم پایان اروپا و پایان یورو را ببینیم؟

آیا ما شاهد ورشکستگی فرانسه خواهیم بود؟

و علی رغم گفتمان رایج و رونق "اقتصاد مشارکتی" ، همانطور که برخی از آن نام می برند ، من هنوز هم تغییرات انسانی زیادی را که باید ناشی از این تغییر باشد ، نمی بینم ..... (همبستگی ، امتناع از عقب نشینی به خود) .

آیا تغییری می بینید؟

من ترجیح می دهم افرادی را ببینم که به "دارایی" خود ، کالاهای مادی و فردگرایی خود بسیار افراط می کنند.

بدون افتادن در افسانه های دروغین "بهشت گمشده" ، روشن است که از اواسط قرن نوزدهم ، با آرمانشهرهای فوریه و دیگر فانتزی ها ، یک همبستگی قوی کارگری حکمرانی کرد (در میان ثروتمندان ، همبستگی شرط حفظ امتیازات آنها است ) که در آغاز قرن بیستم با امید بی نظیری که توسط انقلاب روسیه ایجاد شد ، افزایش یافت. از طریق انجمن های ستیزه جویان ، تبادلات کارگری ، بلکه پشتیبانی از قربانیان بیماری ، سوگواری ، بودجه مراسم تشییع جنازه مناسب ، حلقه خواندن و بحث و گفتگو (بسیار بی سواد بودند ، که مانع از سطح بالای فرهنگ منتقل شده از طریق شفاهی نمی شد) ارتباطات بسیار قوی بین مردم وجود داشت. .
جنگ 1914-18 اولین ضربه به این همبستگی بود: از یک طرف با ارائه اثبات پاک شدن همبستگی طبقاتی در برابر ملی گرایی ، سپس با حذف فیزیکی کل بخشهای دهقان و طبقه کارگر. و کوچک کارمندان و سرانجام انحراف تلاش ها ، بین جنگ ها ، برای شناخت واقعی رنج های تحمل شده ...
در همان زمان ، وجود اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی ، حتی اگر بعضی از آن ترسیده بودند و دیگران بدون قید و شرط تحسینش می کردند (به دلایل بد در اردوگاه های مخالف) دستیابی به شرایط کار با درد کمتر ، حقوق گسترده تر را ممکن می کرد ، با پیروزی انتخاباتی جبهه مردمی.
همبستگی هنوز وجود داشت ، اما کرم به دو دلیل در ثمر بود.
تیلوریسم ، که در اواسط قرن بیستم در ایالات متحده گسترش یافته است ، تأثیر آن روشن و عمداً توسط مروجان آن جستجو می شود: جایگزینی کارگران ماهر مورد نیاز تولید کنندگان ، توسط کارگران ماشین آلات که قادر به یادگیری سریع چند حرکت ضروری هستند. که هیچ ابتکاری ندارند و بنابراین بدون مذاکره قدرت ، آنها را به عناصر قابل تعویض تبدیل می کنند. افتخار دانش فنی همزمان با ظرفیت مواجه شدن با کارفرما از بین رفت.
این سیستم عامل در فرانسه با تأخیر قابل توجه و شدت کمتری ، در کشوری که نسبتاً "مدل" خود روستایی و کشاورزی باقی مانده است ، مشاهده خواهد شد.
دلیل دیگر این است که بهبود شرایط زندگی اراده های انقلابی قبلی را خلع سلاح می کند ، این را می توان در سطح تشکیلات سیاسی چپ مشاهده کرد ، که برای تأثیرگذارترین ، اصلاح طلب می شوند.
دوره اشغال برای خودخواهی عده ای و همبستگی دیگران کاتالیزوری بود ...
پس از جنگ ، تحولات عمده به فرصت طلبان اجازه می دهد تا وضعیت اجتماعی خود را تغییر دهند: مانای آمریکایی فرصت های جدیدی را ایجاد کرد و اساس "سی سال باشکوه" را تشکیل داد ، دوره گسترش سریع ، اشتغال کامل و برنامه ریزی با تغییرات عمده اجتماعی: مهاجرت روستایی که سیل مردم ریشه کن خود را به شهرها و مشاغل صنعت می آورد. که در Terra Incognita.

به دنبال ...

* این یکی از مواردی است که من بیشتر متعجب شد وقتی که آمدم کمی بیشتر از نزدیک این فعالیت های محبوب را مطالعه کنم ، این امر باعث قطع ارتباط کلی بین توانایی خواندن و فرهنگ قوی در بسیاری از افراد می شود.

یک مانور ناخوشایند باعث شده بود که انتهای متن من ناپدید شود ، تلاش من باعث شد دوباره متن آن ظاهر شود. از سرگیری و ادامه.

پس از جنگ ، تحولات عمده به فرصت طلبان اجازه می دهد تا وضعیت اجتماعی خود را تغییر دهند: مانای آمریکایی فرصت های جدیدی را ایجاد کرد و اساس "سی سال باشکوه" را تشکیل داد ، دوره گسترش سریع ، اشتغال کامل و برنامه ریزی با تغییرات عمده اجتماعی: مهاجرت روستایی که سیل مردم ریشه کن خود را به شهرها و مشاغل صنعت می آورد. که در Terra Incognita، همبستگی کسل کننده است ، به ویژه هنگامی که کارفرمایان سیاست مهاجرت گسترده کارگران آفریقای شمالی را تشویق می کنند ، تا تعادل قدرت را به نفع خود افزایش دهند ...
با این حال ، بخش مهمی از جمعیت ، اغلب با گذر از بخش عالی می بیند ، از یک طرف "استاندارد زندگی" آن افزایش می یابد ، یا حداقل چشم انداز آینده فرزندان آنها بهبود می یابد ، از سوی دیگر ، یک تصرف از اوقات فراغت خود را که توسط فعالیت های اوقات فراغت ارائه شده توسط بازار تسخیر می شود: مجموعه ای از افراد تمایل دارند شرکت های زیادی را جایگزین کنند. این همان چیزی است که نکوهش می کند مارکوزه, دبور و خیلی های دیگر...
از آن زمان ، به دلیل افزایش بیکاری که رقابت بین کارمندان را تشدید می کند ، تعدد موقعیت های "سفارشی" ، جزئی یا موقت ، که با وجدان جمعی ، فشار وام های فردی و تمرکز جایگزین مخالف است ، وضعیت همچنان رو به وخامت است. ماجراجویی متوسط ​​از یوهانا، انگار زندگی ما خیلی متوسط ​​شده است و ما نمی توانیم به آن علاقه مند شویم ...

یک همبستگی باقیمانده وجود دارد که مهمتر است که پرورش آن بیشتر شود و در هنگام وقوع "درگیری" تنها سنگر ما خواهد بود ...
این مدل عملیاتی تقریباً 250 سال پیش متولد شده است ، تا جایی كه کسانی كه تاریخ را نادیده می گیرند ، آن را به عنوان یك داده دائمی از رابطه انسانها با یكدیگر از طریق ارزش انتزاعی ، كار و كالا تصور می كنند. این مدل در دو نوع خصوصی و دولتی خود جهان را توسعه داده ، به تسخیر خود درآورده است و اگر به لطف انعطاف پذیری فوق العاده خود بر بسیاری از بحران ها فائق آمده باشد ، با این وجود پایان آن مانند هر سازمان مطمئنا ...

اقتصاد مشارکتی با تکیه بر آنچه که از همبستگی باقی مانده است برای انجام وظایف مهمی که نمی تواند انجام دهد ، به عنوان وصله ای برای سیستم عمل می کند ، زیرا آنها با اهداف آن مطابقت ندارند ... این روشی است برای دور انداختن فعالیت ها که خیلی سودآور نیست.

من خلاصه شما را خیلی دوست دارم ، کاملاً با گفته های شما موافقم.

به طور خلاصه ، طبق گفته شما ، آینده چگونه تحول خواهد یافت؟

آیا ما ایده ای داریم؟

با توجه به مسئولیت سنگینی که به این سیاره وارد شده و انسان هایی که در آن ساکن هستند ، امکان تنظیم مجدد وجود ندارد.

اما پس چه؟ چگونه؟ یا 'چه؟

قبل از تلاش برای پاسخ به س questionال خود ، چند جزئیات اولیه را ذکر کنید.

اکثر مردم ، با اشاره به سلطه انسانی که بر طبیعت اعمال می شود و پیچیدگی شدید سبک زندگی شهری ما را از شر محدودیت های آن رهایی می بخشد ، عدم امکان فروپاشی تمدن یا حتی احتمال بازگشت فکری را نتیجه می گیرند: افسانه پیشرفت تصورات را منجمد کرده است.
اقلیتی ، غالباً با الهام از توطئه یا به سادگی با حساسیت محیط زیست (با محیط بانان اشتباه گرفته نشود ، اما خطر کمی وجود دارد: دومی لژیون نیستند!) فکر می کند بحران بزرگ قطعی است. مورد اول ، از نوع بقا به روش "عضلانی" ، به جنبه های نظری خیلی حساس نیستند. همه نوشته ها و فیلم های آنها مربوط به روش های عملی بقا است (بعداً در این باره اطلاعات بیشتری کسب کنید). دوستداران محیط زیست بدبین سقوط کوکتل تخلیه منابع (تمدن مبتنی بر نفت لزوماً همراه با منبع انرژی خود از بین می رود) و آلودگی گسترده استنباط می کنند.

یک موقعیت سوم وجود دارد ، به سختی نشان داده می شود که درست باشد ، اما من بخشی از آن هستم ، که فکر می کنم فاجعه قابل اجتناب است به قیمت تلاش زیاد و بنابراین به همین دلیل اجتناب ناپذیر ... شاید این به نظر شما تفاوت ، سطحی است ، اما اینطور نیست.
برتراند ماهوست (که من اکیداً به شما توصیه می کنم دو کتاب آخر او را بخوانید. "سیاست Oxymore"و"دلتنگی برای شغل"؛ این آخرین کار ، عمق بخشیدن به مشکلات مطرح شده در مورد قبلی است) ، همانطور که یک فیلسوف و مورخ روانشناسی ، از این دیدگاه عمدتاً نادیده گرفته شده ، یعنی تحول در جوامع ما ، به روشی درخشان و جذاب کاوش می کند.
نقطه شروع من بسیار متفاوت است ، اما با او مطابقت دارد. رویکرد اقتصادی من ، چه از لحاظ تئوری و چه از نظر عملی ، باعث شد که من بفهمم یک سیستم ، هرچه که باشد ، پس از تعداد مشخصی از تکرارها ، با تجمع تناقضات اولیه ، در نهایت فرو می پاشد. تضادها در ابتدا کاملاً نامرئی هستند ، حتی در یک مرحله خاص مفید هستند ، اما بعداً کشنده هستند. بدون پرداختن به سایر ملاحظات پیچیده تر ، این واقعیت ساده که اصل سرمایه داری رشد است ، بلافاصله پوچ اصلی آن را نشان می دهد: رشد در تمام موجودات زنده موجود است ، با هم که خاموش شود ، در زمان مناسب البته ، ایراد آسان این است که به این نکته اشاره کنیم که افزایش انبوه ارزش انتزاعی به طور نامحدود کاملاً ممکن است ، با این تفاوت که این امر همیشه با هزینه ، مستقیم یا غیرمستقیم با تخریب یک طبیعت (از جمله آسیب های انسانی) انجام می شود. ) که تمام شد.
به همین دلیل است که من تلاش می کنم دفتر "آخرالزمانی پیشگیرانه" را به انجام برسانم ، زیرا فروپاشی اجتناب ناپذیر است به شرطی که شخص فکر کند غیرممکن است و ممکن است از آن جلوگیری شود به شرطی که شخص از وقوع آن اطمینان پیدا کند: اینجا ما در حضور استدلال خلاف واقع حتی اگر مورد دوم از استحکام بالایی برخوردار باشد ، بدیهی است که کاربرد آن به دلیل حملات روحی ناشی از سیستم و که ب. Maheust استادانه آن را توضیح می دهد ، بسیار غیرممکن است ، حملات روانی که تخیل را به یک جذابیت برای واقعیت محدود می کند ، تفسیر شده به اشتباه ، به عنوان تنها ممکن

من می گویم زنده باد ورشکستگی و حدس می زنم چه کسانی بازنده خواهند بود. شخصاً هیچ بدهکاری ندارم.
از آنجا که Philippe le bel روشی است که به خوبی کار می کند.
زنده باد ورشکستگی!
http://www.editions.fakirpresse.info/in ... egory_id/1
اما این همه پول را به چه کسانی بدهکاریم؟

ریمون، تو حالت خوب نیست! من در بالا یک توضیح شماتیک دادم که به سرعت پاسخ می دهم ، به سوال شما پاسخ می دهد:

اما این همه پول را به چه کسانی بدهکاریم؟

شما می توانید با استفاده مفید به بخشهای دیگری از موضوعاتی که در آنها فرصتی برای گسترش موضوع داشتم مراجعه کنید ...
اما من زیاده خواه خواهم شد و داستانی را برای شما تعریف می کنم ، داستان یک پادشاه و باغبانش Raymon.

یک روز هنگامی که پادشاه در پارک خود قدم می زد ، متوجه درختی بسیار جوان با برگهایی با ظرافت بریده شده و سبزی زیبا و درخشان شد. او به دنبال ریمون فرستاد و به او گفت كه این گیاه زیباست و لیاقتش بهتر از آن است كه در انتهای پارك خود سقوط كند ، كه باید جای برجسته ای برای آن پیدا كند و مراقب آن باشد. کاری که باغبان ما انجام داد: بوته بهبود یافت و دوباره شروع به رشد کرد ، اما پادشاه آن را بسیار ضعیف و مطابق با وجهه ای که امیدوار بود از آن بدست آورد پیدا کرد. او به Raymon دستور داد كه كارها را سرعت ببخشد و Raymon تلاش كرد تا تمام مراقبتهايي را كه علومش اجازه داده بود به او ارائه دهد: درخت با شكوه زيادي رشد كرد و به چنان رشدي رسيد كه حجم ريشه ها و سطح برگهاي آن مجاز به كشف فضاهاي جديد براي حتی زیباتر رشد کن پادشاه خوشحال بود ، یا تقریباً به این دلیل که ، چند سال بعد ، او اظهار داشت: "او به لطف شما بسیار زیبا شده است ، اما اندازه او در مقایسه با درختانی که در نزدیکی آنها هستند بسیار کوچک است و من می خواهم آنها باشند. بیش از حد ، به طوری که در مرکز توجه قرار دارد و نماد شکوه من است ". در آنجا ، ریمون بسیار خجالت کشید ، زیرا این درخت که بزرگ شده بود ، رشد خود را کم می کند و او نمی دانست چه باید بکند ، با این حال نمی توانست از شاه سرپیچی کند ...
او فهمید که دیگر افزودن کود ، مراقبت از آبیاری کافی نیست ، تمام آنچه ناکافی شده بود ، لازم است که به روشی کاملاً جدید ادامه یابد.
بنابراین او آزمایش های بی پایان را آغاز کرد و پس از سالها تلاش سخت ، به مخلوطی پیچیده و عجیب و غریب رسید که دارای ویژگی حیرت انگیز فریب طبیعت و نادیده گرفتن سیگنال توقف آن است. رشد در بزرگسالی. تحت تأثیر این محصول خارق العاده ، درخت از شكوفایی شاهی كه در حال از دست دادن صبر و شكیبایی بود و برای ریموند كه با درآمد منظمی برخوردار بود ، برای پایان دادن به روزهای خود در این سرزمین ها ، دوباره گسترش یافت. که دیده شده بود آن را متولد شده است.
اما طبیعت ، مانند سلطنت ، دوست ندارد که یکی فراتر از اراده او باشد و اتفاق افتاد که طوفانی کسی را که ناخواسته از او سرپیچی کرده بود ، سرنگون کرد: بالاتر ، گسترده تر از هر کس دیگر ، او تمام قدرت عناصر را متحمل شد.

وویلا ، امیدوارم که در این شکل نمادین درک بهتری داشته باشید.

آرننگو، قبل از ورود به ظریف ترین قسمت موضوع ، باید یک نظارت جدی را اصلاح کنم: در آخرین دسته ای که در بالا ذکر شد ، من ذکر نکردم فرانسوا رادیر که روابط ما را با طبیعت و مبادلات انرژی که در آنجا انجام می شود ، به گسترده ترین شکل ممکن تجزیه و تحلیل می کند: این یک رویکرد بسیار ابتکاری و مثمر ثمر است که از شما دعوت می کنم در مورد سایت و در خط forum به او اختصاص داده شده است. خواهید دید که اگر من در مورد برخی از نتیجه گیری های وی در مورد دوره اخیر تردید دارم ، به این دلیل است که مدل توضیحی علمی او غول پیکر است و اگر در فاصله زمانی طولانی و متوسط ​​کامل باشد ، در دامنه کوتاه دچار عدم دقت می شود. این که از نظر زمانی کمی گسترش یافته باشد ، از نظر ترکیبات عالی آن ناتوان است ، اما (حداقل امیدوارم که چنین باشد!) ، برای تجزیه و تحلیل های فعلی مناسب تر است.