خوب در اینجا یک تز وجود دارد که رکورد را مستقیم تنظیم می کند
بحران غلات: علل و عواقب آن
-
martien007
- من نوشته شده پیام 500!
- پست ها: 565
- سنگ نوشته : 25/03/08, 00:28
- محل سکونت: مریخ
طبق این فلسفه ، که بومیان آمریکای لاتین آن را به طور گسترده مشترک می دانند ، بشر نمی تواند ، همانطور که برخی از فلاسفه اروپایی ما فکر می کنند ، "بر طبیعت مسلط شود" ... زیرا او جزئی جدایی ناپذیر از آن است. آسیب رساندن جدی به سایر موجودات زنده ، به نوعی به معنای تخریب خانه شخصی است!
اینکه او نمی تواند بر طبیعت مسلط شود ، روشن است.
+ نمونه های آنها:
- خشکسالی های استرالیا در سال های اخیر که باعث سقوط تولید غلات + کمبود آب شده است ....
- طوفان در برمه: غیر از مرده هایی که برای رژیم در نظر نمی گیرند (ساکنان منطقه آسیب دیده توسط مقامات منفور هستند زیرا آنها شورشی هستند) ، بنابراین طبیعت کار را برای آنها انجام داد اما چه چیزی غیر عادی است این فقرا هستند و نه دیکتاتورها که می نوشند.
- زلزله در چین: ... حرف های زیادی برای گفتن وجود دارد والدینی که تنها فرزند خود را از دست داده اند ناامید هستند زیرا همزمان بازنشستگی خود را از دست داده اند
0 x
Martian007:
من از شما به خاطر این تقدیرهای ویژه چاپلوسانه متشکرم. من به هیچ وجه ادعا نمی کنم که از جزئیات مسئله آفریقا به طور عمیق آگاه هستم ، که علاقه زیادی به من ندارد. نکته اصلی در درک من درک مکانیسم های کاملاً عمومی است که در این امر دخیل است. این به معنی هرس عناصر غیرمهم است تا بهتر روی جنبه های ساختاری تمرکز کنند: واقعیت باید ساده شود تا قابل خواندن باشد ، در غیر این صورت نمی توانیم ایجاد کاتالوگ حقایق.
اساساً یک آموزش کلاسیک ، اما مهمتر از همه یک کنجکاوی بزرگ است. من به آفریقا علاقه مند شدم ، خصوصاً پس از خواندن کتاب ، افسوس پیشگفتنی ، توسط رنه دومونت: "آفریقای سیاه شروع بدی است". جلسات با آفریقایی ها به ما امکان می دهد درک کنیم اصطلاح "توسعه نیافته" نامناسب و توهین آمیز است.
در مورد کنیا ، باید زندگی نامه وانگاری ماتای را بخوانید.
در مورد آموزش فنی ، لازم برای درک دنیای فعلی لازم اما ناکافی ، این آموزش خودآموز است.
من این آزمایش کوچک فیزیک ابتدایی را توصیه می کنم: از تماشای تلویزیون به مدت 15 روز خودداری کنید: بعد از این مدت کوتاه همه چیز به نظر می رسد متفاوت برای شما. به یاد داشته باشید ، همانطور که دوست دارم تکرار کنم ، کتابخانه ها "زرادخانه سلاح های آموزش جمعی" هستند.
رموندو:
مخلوط کنجکاو! آیا شما کاملاً مطمئن هستید که افزایش چاقی علامت مثبتی است؟ آیا می توانید بگویید که افزایش قد و طول عمر متوسط بیشتر فقط به رژیم غذایی مربوط می شود؟
از نظر من ، من فکر می کنم که افزایش قد عمدتا نتیجه کاهش کار شدید جسمی نوجوانان جوان است که زمانی رشد آنها را مسدود کرده است. بیش از حد مخالف ، مرتبط با رژیم غذایی بسیار غنی باعث چاقی می شود. پیشرفت در پزشکی و همچنین دسترسی بهتر به مراقبت ، امکان مبارزه یا کنترل پاتولوژی هایی را که زمانی کشنده بودند ، تحت تأثیر مثبت در طول عمر (اما بیشتر یا بیشتر حداکثر) قرار می دهد.
بنابراین ، معقولتر خواهد بود که پیشنهاد خود را معکوس کنید و بنویسید که این متوسط طول عمر با وجود رژیم غذایی غنی از چربی ، شکر ، نمک و محصولات باقیمانده کشاورزی صنعتی. من اضافه می کنم که ما هنوز از همه عواقب این رژیم غذایی آگاهی نداریم ، زیرا اثرات آن تجمعی است ، می توانیم فکر کنیم که منحنی افزایش طول عمر متوسط ممکن است به زودی تغییر کند.
حتی اگر این به معنای تکرار خودم باشد ، من فکر می کنم شما کاملاً قادر به تمییز بین سود مشروع کسی هستید که خدماتی به جامعه می آورد و سیستمی که تنها منطق و تنها ملاک آن سود هر وسیله ای باشد ، و بنابراین بدون نگرانی در مورد اثربخشی اجتماعی یا بی ضرر بودن محصولات (به استثنای مورد دوم ، هنگامی که برای تنها هدف دنبال می شود مطلوب باشد).
حتی اگر این به معنای تکرار خودم باشد (اما آموزشی است!) ، من باید قوانین اصلی حاکم بر روابط شمال و جنوب را دوباره توضیح دهم.
ایده اصلی نهادهای اقتصادی (بانک جهانی ، صندوق بین المللی پول ، WTO) پس از جنگ جهانی دوم ، تخصصی شدن کشورها با توجه به مزایای خاص آنها ، در چارچوب دیدگاه لیبرال (اقتصادی) تجارت آزاد است. بنابراین ، فلان کشور آفریقایی ، مانند سنگال ، قهوه تولید می کند ، کشور دیگری مانند کنیا ، لوبیا سبز ، همه برای صادرات به شمال. در عوض ، کشورهای شمال غلات و محصولات تولیدی را به آنها عرضه می کنند. این یک تخصص جهانی است که شامل ترافیک متقابل است.
جایی که کفش میخورد نابرابری در شرایط تجارت است ، چیزی که شما را بیش از حد ناراحت نمی کند ، Remundo ، اما با این وجود اساسی است: مکمل بودن ، اما در نابرابری. به عبارت دیگر ، برای جنوب ، حمایت از اقتصاد شمال به ضرر خود ، از این رو توسعه نیافتگی است.
همانطور که امروزه به وضوح می بینیم ، این خطر ذاتی این وابستگی متقابل است. عبدالله وید ، رئیس جمهور سنگال اخیراً اعلام کرد که قهوه را نمی توان خورد ، او می خواست کشاورزی کشورش را به سمت تولید مواد غذایی سوق دهد. او کاملاً می فهمد که در صورت ادامه وضعیت ، سرانجام قدرت او متزلزل خواهد شد. آنچه ما به سرعت "شورش گرسنگی" می نامیم تظاهراتی آنچنان خودجوش نیستند كه شخص می خواهد باور كند ، اما گواه مبارزات سازمان یافته و آگاهانه است.
معاون اصلی این سازمان ها که کشورهای شمال برای منافع آنها ایجاد کرده اند این است که آنها فقط روابط قدرت ساده را بین کشورهای دارای قدرت نابرابر مطابق تعریف معروف نهادینه می کنند: "لیبرالیسم ( اقتصادی) ، این روباه آزاد در مرغ آزاد است ".
البته ، در این داستان نه تنها افراد "افتضاح" وجود دارد ، بلکه NGO هایی نیز وجود دارند که به عواقب حمله می کنند و نه به علل ، بلکه سیاست هایی نیز وجود دارد که از "توسعه" صحبت می کند ، یک پای بزرگ برای کرم ، در حالی که اطمینان از حفظ وابستگی و فقر. هنگامی که شما از "توسعه مشترک" صحبت می کنید ، من در نیت خیر شما شک ندارم ، اما تا زمانی که این درگیری های قدرت پیروز باشد ، آنها به عنوان آرزو باقی می مانند یا به یک پوشش آرایشی تبدیل می شوند. در مورد کشت کویر ، این استفاده از استراتژی ای است که سایه بانها انکار نمی کنند: چرا وقتی می توانید مشکلات پیچیده تری را حل کنید ، مشکلات ساده را حل کنید؟
پاسخ: سخنان شما عالی است. چه آموزش هایی دارید؟ از کجا این موضوعات را با دقت در آفریقا می دانید؟
من از شما به خاطر این تقدیرهای ویژه چاپلوسانه متشکرم. من به هیچ وجه ادعا نمی کنم که از جزئیات مسئله آفریقا به طور عمیق آگاه هستم ، که علاقه زیادی به من ندارد. نکته اصلی در درک من درک مکانیسم های کاملاً عمومی است که در این امر دخیل است. این به معنی هرس عناصر غیرمهم است تا بهتر روی جنبه های ساختاری تمرکز کنند: واقعیت باید ساده شود تا قابل خواندن باشد ، در غیر این صورت نمی توانیم ایجاد کاتالوگ حقایق.
اساساً یک آموزش کلاسیک ، اما مهمتر از همه یک کنجکاوی بزرگ است. من به آفریقا علاقه مند شدم ، خصوصاً پس از خواندن کتاب ، افسوس پیشگفتنی ، توسط رنه دومونت: "آفریقای سیاه شروع بدی است". جلسات با آفریقایی ها به ما امکان می دهد درک کنیم اصطلاح "توسعه نیافته" نامناسب و توهین آمیز است.
در مورد کنیا ، باید زندگی نامه وانگاری ماتای را بخوانید.
در مورد آموزش فنی ، لازم برای درک دنیای فعلی لازم اما ناکافی ، این آموزش خودآموز است.
من این آزمایش کوچک فیزیک ابتدایی را توصیه می کنم: از تماشای تلویزیون به مدت 15 روز خودداری کنید: بعد از این مدت کوتاه همه چیز به نظر می رسد متفاوت برای شما. به یاد داشته باشید ، همانطور که دوست دارم تکرار کنم ، کتابخانه ها "زرادخانه سلاح های آموزش جمعی" هستند.
رموندو:
... در غیر این صورت ، ساختار و اندازه فرانسوی ها و همچنین طول عمر آنها (بیش از یک چهارم در سال) افزایش نمی یابد.
مخلوط کنجکاو! آیا شما کاملاً مطمئن هستید که افزایش چاقی علامت مثبتی است؟ آیا می توانید بگویید که افزایش قد و طول عمر متوسط بیشتر فقط به رژیم غذایی مربوط می شود؟
از نظر من ، من فکر می کنم که افزایش قد عمدتا نتیجه کاهش کار شدید جسمی نوجوانان جوان است که زمانی رشد آنها را مسدود کرده است. بیش از حد مخالف ، مرتبط با رژیم غذایی بسیار غنی باعث چاقی می شود. پیشرفت در پزشکی و همچنین دسترسی بهتر به مراقبت ، امکان مبارزه یا کنترل پاتولوژی هایی را که زمانی کشنده بودند ، تحت تأثیر مثبت در طول عمر (اما بیشتر یا بیشتر حداکثر) قرار می دهد.
بنابراین ، معقولتر خواهد بود که پیشنهاد خود را معکوس کنید و بنویسید که این متوسط طول عمر با وجود رژیم غذایی غنی از چربی ، شکر ، نمک و محصولات باقیمانده کشاورزی صنعتی. من اضافه می کنم که ما هنوز از همه عواقب این رژیم غذایی آگاهی نداریم ، زیرا اثرات آن تجمعی است ، می توانیم فکر کنیم که منحنی افزایش طول عمر متوسط ممکن است به زودی تغییر کند.
حتی اگر این به معنای تکرار خودم باشد ، من فکر می کنم شما کاملاً قادر به تمییز بین سود مشروع کسی هستید که خدماتی به جامعه می آورد و سیستمی که تنها منطق و تنها ملاک آن سود هر وسیله ای باشد ، و بنابراین بدون نگرانی در مورد اثربخشی اجتماعی یا بی ضرر بودن محصولات (به استثنای مورد دوم ، هنگامی که برای تنها هدف دنبال می شود مطلوب باشد).
حتی اگر این به معنای تکرار خودم باشد (اما آموزشی است!) ، من باید قوانین اصلی حاکم بر روابط شمال و جنوب را دوباره توضیح دهم.
ایده اصلی نهادهای اقتصادی (بانک جهانی ، صندوق بین المللی پول ، WTO) پس از جنگ جهانی دوم ، تخصصی شدن کشورها با توجه به مزایای خاص آنها ، در چارچوب دیدگاه لیبرال (اقتصادی) تجارت آزاد است. بنابراین ، فلان کشور آفریقایی ، مانند سنگال ، قهوه تولید می کند ، کشور دیگری مانند کنیا ، لوبیا سبز ، همه برای صادرات به شمال. در عوض ، کشورهای شمال غلات و محصولات تولیدی را به آنها عرضه می کنند. این یک تخصص جهانی است که شامل ترافیک متقابل است.
جایی که کفش میخورد نابرابری در شرایط تجارت است ، چیزی که شما را بیش از حد ناراحت نمی کند ، Remundo ، اما با این وجود اساسی است: مکمل بودن ، اما در نابرابری. به عبارت دیگر ، برای جنوب ، حمایت از اقتصاد شمال به ضرر خود ، از این رو توسعه نیافتگی است.
همانطور که امروزه به وضوح می بینیم ، این خطر ذاتی این وابستگی متقابل است. عبدالله وید ، رئیس جمهور سنگال اخیراً اعلام کرد که قهوه را نمی توان خورد ، او می خواست کشاورزی کشورش را به سمت تولید مواد غذایی سوق دهد. او کاملاً می فهمد که در صورت ادامه وضعیت ، سرانجام قدرت او متزلزل خواهد شد. آنچه ما به سرعت "شورش گرسنگی" می نامیم تظاهراتی آنچنان خودجوش نیستند كه شخص می خواهد باور كند ، اما گواه مبارزات سازمان یافته و آگاهانه است.
معاون اصلی این سازمان ها که کشورهای شمال برای منافع آنها ایجاد کرده اند این است که آنها فقط روابط قدرت ساده را بین کشورهای دارای قدرت نابرابر مطابق تعریف معروف نهادینه می کنند: "لیبرالیسم ( اقتصادی) ، این روباه آزاد در مرغ آزاد است ".
البته ، در این داستان نه تنها افراد "افتضاح" وجود دارد ، بلکه NGO هایی نیز وجود دارند که به عواقب حمله می کنند و نه به علل ، بلکه سیاست هایی نیز وجود دارد که از "توسعه" صحبت می کند ، یک پای بزرگ برای کرم ، در حالی که اطمینان از حفظ وابستگی و فقر. هنگامی که شما از "توسعه مشترک" صحبت می کنید ، من در نیت خیر شما شک ندارم ، اما تا زمانی که این درگیری های قدرت پیروز باشد ، آنها به عنوان آرزو باقی می مانند یا به یک پوشش آرایشی تبدیل می شوند. در مورد کشت کویر ، این استفاده از استراتژی ای است که سایه بانها انکار نمی کنند: چرا وقتی می توانید مشکلات پیچیده تری را حل کنید ، مشکلات ساده را حل کنید؟
0 x
"بیش از هر چیز ، آنچه را که به تو می گویم باور نکن."
شاپو!
حالا این تعلیم و تربیت است!
این من را به یاد یک استاد فلسفه می اندازد ، که هر ایده جدیدی دارد ، معنای آن را 3 بار تکرار کرد ، اما هر بار ، با ساختاری متفاوت از جملات ، و همیشه در همان لحن.
علی رغم خونسردی و کیفیت آموزشی او ، این مانع از این نمی شد که برخی هرگز چیزی را در دوره خود درک نکنند.
حالا این تعلیم و تربیت است!
این من را به یاد یک استاد فلسفه می اندازد ، که هر ایده جدیدی دارد ، معنای آن را 3 بار تکرار کرد ، اما هر بار ، با ساختاری متفاوت از جملات ، و همیشه در همان لحن.
علی رغم خونسردی و کیفیت آموزشی او ، این مانع از این نمی شد که برخی هرگز چیزی را در دوره خود درک نکنند.
0 x
سلام احمد
از نظر مخلوط ، مورد شما عالی است: افزایش اندازه و ساخت -> چاقی ...
ما به سادگی از نظر عضلات و اندازه قوی تر هستیم. و در حاشیه ، برخی بسیار چاق هستند.
شکی نیست که پیشرفت در قد و میانگین ساخت (که در چاقی مشاهده نمی شود) در درجه اول از کیفیت رژیم غذایی ناشی می شود.
این بدان معنا نیست که مقادیر باید اغراق آمیز باشند ، اما آن طرف دیگر سکه است که با رفتار کم تحرک و "تله فاژ" جمعیت تقویت می شود. مطالعات نشان می دهد که چاقی بیشتر بر سطح اجتماعی فقیر جمعیت تأثیر می گذارد.
علاوه بر این ، در طول زندگی ، منبع تغذیه فقط یکی از پارامترها است زیرا شما آن را به خوبی توضیح می دهید.
برای کار شدید ، ما افزایش قابل توجهی در اندازه بین سالهای 1970 و 2003 از متوسط فرانسوی ها ، به ویژه 5,5 سانتی متر در مردان مشاهده می کنیم. این دوره ها با دوران باستانی (اما نه چندان دور) مطابقت ندارند که همه کارها با دست انجام می شده است.
در اندازه ، عمدتا غذا است که دخالت می کند.
خوب برای گزارش شمال و جنوب و سود ، ما در محافل هستیم ، شما گرم می کنید ، بسیار خوب نوشته شده ، اما گرم می شوید ... همانطور که من می گویم ، کشورهای جنوب بدون مبادلات فعلی ، به همان اندازه که ناقص هستند ، حتی بدتر می شوند آیا آنها را در نظر می گیریم
تا زمانی که این کشورها از نظر تغذیه ، تحصیلات و بنابراین از نظر دموکراتیک و فن آوری بسیار ضعیف بمانند ، این تغییر نخواهد کرد.
به همین دلیل است که ما مجبوریم توسعه مشترک را انجام دهیم: من آن را راهی عظیم برای تصدی موضع مسلط بر جهان سوم نمی دانم ، بلکه برعکس ابزاری برای دادن ابزارهای لازم برای تسلط بر آن است. سرنوشت آنها ، بنابراین یک مجموعه مقدس از مشکلات را برای جنوب و شمال حل می کند.
آنچه شما می گویید درست در مورد "روباه در مرغداری" درست است زیرا کشورهای جهان سوم قادر به پیشرفت نیستند و بنابراین بدون سیاست قوی توسعه مشترک از خود دفاع می کنند. ما آمده ایم تا "قهوه" یا روغن آنها را بپردازیم ، كه بعضی از الیگارشی ها با كاهش بیشترین انكار ، جمعیت خود را در انحصار خود قرار می دهند تا وضعیت را تا حمام خون بعدی ، گاه نسل كشی و / یا مرتبط با ضرب و شتم ، ادامه دهند. ایالات که دوباره همان سیاست را دنبال می کنند.
تصادفی نیست که (برده های آلوده و زشت آلوده به زشت ...) کشورهای پیشرفته شمال بر سرنوشت خود مسلط می شوند ... از آسمان نیامده است. این ترکیبی از یک دموکراسی واقعی با پیشرفتهای پی در پی فناوری است که امکان گسترش آنها را فراهم کرده است.
استعمار 40 سال گذشته است و ما هیچ پیشرفتی در سطح زندگی کشورهای مستعمره نشین مشاهده نکرده ایم ، حتی برعکس. کاملا منطقی زیرا استعمار علیرغم همه خطاهای خود شایستگی تزریق فناوری به کشورهای مربوطه و بنابراین سازماندهی تولید ، ساخت کشور (جاده ها ، ساختمانها ، ریل ها) ، آموزش مردم (حتی اگر به طور خلاصه ، فرهنگ غربی در این منطقه مسدود شدگان بزرگی داشت) تا راهی دیگر از توسعه نیافتگی مزمن نشان دهد. وقتی غربی ها رفتند و بسیاری از مردم بومی به نقطه آغاز بازگشت همه اینها فرو ریخت.
سپس برای من توضیح خواهید داد که چگونه می خواهید جنینی از خودکفایی غذایی به کشورهای آفریقایی مانند سومالی (منابع آب دریا ...) ، چاد ، دارفور ، نامیبیا بدهید ... حتی می توانید برای این کار به استدلال Shadocks متوسل شوید.
کتابخانه ها البته سلاحی برای آموزش انبوه هستند اما سلاحی برای ساخت انبوه نیستند.
آیا ویژگی های آموزشی شما به اندازه بدبینی شما محکم است احمد عزیز؟
احمد نوشته است:رموندو:... در غیر این صورت ، ساختار و اندازه فرانسوی ها و همچنین طول عمر آنها (بیش از یک چهارم در سال) افزایش نمی یابد.
مخلوط کنجکاو! آیا شما کاملاً مطمئن هستید که افزایش چاقی علامت مثبتی است؟ آیا می توانید بگویید که افزایش قد و طول عمر متوسط بیشتر فقط به رژیم غذایی مربوط می شود؟
از نظر مخلوط ، مورد شما عالی است: افزایش اندازه و ساخت -> چاقی ...
ما به سادگی از نظر عضلات و اندازه قوی تر هستیم. و در حاشیه ، برخی بسیار چاق هستند.
شکی نیست که پیشرفت در قد و میانگین ساخت (که در چاقی مشاهده نمی شود) در درجه اول از کیفیت رژیم غذایی ناشی می شود.
این بدان معنا نیست که مقادیر باید اغراق آمیز باشند ، اما آن طرف دیگر سکه است که با رفتار کم تحرک و "تله فاژ" جمعیت تقویت می شود. مطالعات نشان می دهد که چاقی بیشتر بر سطح اجتماعی فقیر جمعیت تأثیر می گذارد.
از نظر من ، من فکر می کنم که افزایش قد عمدتا نتیجه کاهش کار شدید جسمی نوجوانان جوان است که زمانی رشد آنها را مسدود کرده است. بیش از حد مخالف ، مرتبط با رژیم غذایی بسیار غنی باعث چاقی می شود. پیشرفت در پزشکی و همچنین دسترسی بهتر به مراقبت ، امکان مبارزه یا کنترل پاتولوژی هایی را که زمانی کشنده بودند ، تحت تأثیر مثبت در طول عمر (اما بیشتر یا بیشتر حداکثر) قرار می دهد.
علاوه بر این ، در طول زندگی ، منبع تغذیه فقط یکی از پارامترها است زیرا شما آن را به خوبی توضیح می دهید.
برای کار شدید ، ما افزایش قابل توجهی در اندازه بین سالهای 1970 و 2003 از متوسط فرانسوی ها ، به ویژه 5,5 سانتی متر در مردان مشاهده می کنیم. این دوره ها با دوران باستانی (اما نه چندان دور) مطابقت ندارند که همه کارها با دست انجام می شده است.
در اندازه ، عمدتا غذا است که دخالت می کند.
خوب برای گزارش شمال و جنوب و سود ، ما در محافل هستیم ، شما گرم می کنید ، بسیار خوب نوشته شده ، اما گرم می شوید ... همانطور که من می گویم ، کشورهای جنوب بدون مبادلات فعلی ، به همان اندازه که ناقص هستند ، حتی بدتر می شوند آیا آنها را در نظر می گیریم
تا زمانی که این کشورها از نظر تغذیه ، تحصیلات و بنابراین از نظر دموکراتیک و فن آوری بسیار ضعیف بمانند ، این تغییر نخواهد کرد.
به همین دلیل است که ما مجبوریم توسعه مشترک را انجام دهیم: من آن را راهی عظیم برای تصدی موضع مسلط بر جهان سوم نمی دانم ، بلکه برعکس ابزاری برای دادن ابزارهای لازم برای تسلط بر آن است. سرنوشت آنها ، بنابراین یک مجموعه مقدس از مشکلات را برای جنوب و شمال حل می کند.
آنچه شما می گویید درست در مورد "روباه در مرغداری" درست است زیرا کشورهای جهان سوم قادر به پیشرفت نیستند و بنابراین بدون سیاست قوی توسعه مشترک از خود دفاع می کنند. ما آمده ایم تا "قهوه" یا روغن آنها را بپردازیم ، كه بعضی از الیگارشی ها با كاهش بیشترین انكار ، جمعیت خود را در انحصار خود قرار می دهند تا وضعیت را تا حمام خون بعدی ، گاه نسل كشی و / یا مرتبط با ضرب و شتم ، ادامه دهند. ایالات که دوباره همان سیاست را دنبال می کنند.
تصادفی نیست که (برده های آلوده و زشت آلوده به زشت ...) کشورهای پیشرفته شمال بر سرنوشت خود مسلط می شوند ... از آسمان نیامده است. این ترکیبی از یک دموکراسی واقعی با پیشرفتهای پی در پی فناوری است که امکان گسترش آنها را فراهم کرده است.
استعمار 40 سال گذشته است و ما هیچ پیشرفتی در سطح زندگی کشورهای مستعمره نشین مشاهده نکرده ایم ، حتی برعکس. کاملا منطقی زیرا استعمار علیرغم همه خطاهای خود شایستگی تزریق فناوری به کشورهای مربوطه و بنابراین سازماندهی تولید ، ساخت کشور (جاده ها ، ساختمانها ، ریل ها) ، آموزش مردم (حتی اگر به طور خلاصه ، فرهنگ غربی در این منطقه مسدود شدگان بزرگی داشت) تا راهی دیگر از توسعه نیافتگی مزمن نشان دهد. وقتی غربی ها رفتند و بسیاری از مردم بومی به نقطه آغاز بازگشت همه اینها فرو ریخت.
در مورد کشت کویر ، این یک استراتژی را به کار می گیرد که سایه بان ها آن را انکار نمی کنند: چرا وقتی می توانید مشکلات پیچیده تری را حل کنید ، مشکلات ساده را حل کنید؟
سپس برای من توضیح خواهید داد که چگونه می خواهید جنینی از خودکفایی غذایی به کشورهای آفریقایی مانند سومالی (منابع آب دریا ...) ، چاد ، دارفور ، نامیبیا بدهید ... حتی می توانید برای این کار به استدلال Shadocks متوسل شوید.
کتابخانه ها البته سلاحی برای آموزش انبوه هستند اما سلاحی برای ساخت انبوه نیستند.
آیا ویژگی های آموزشی شما به اندازه بدبینی شما محکم است احمد عزیز؟
0 x
سلام Gegyx ،
مادرم یک معلم فلسفه سابق است که توصیف شما را به من یادآوری می کند
.
در فلسفه و در فرانسه ، من بدترین نمره تاسیس خود را در دوره لیسانس بد نبودم.
چیز واقعی!
مادرم یک معلم فلسفه سابق است که توصیف شما را به من یادآوری می کند
.
در فلسفه و در فرانسه ، من بدترین نمره تاسیس خود را در دوره لیسانس بد نبودم.
چیز واقعی!
gegyx نوشت:شاپو!
حالا این تعلیم و تربیت است!
این من را به یاد یک استاد فلسفه می اندازد ، که هر ایده جدیدی دارد ، معنای آن را 3 بار تکرار کرد ، اما هر بار ، با ساختاری متفاوت از جملات ، و همیشه در همان لحن.
علی رغم خونسردی و کیفیت آموزشی او ، این مانع از این نمی شد که برخی هرگز چیزی را در دوره خود درک نکنند.
0 x
@Remundo:
خوب ، من اعتراف می کنم که اصطلاح "corpulence" را سو mis تعبیر کرده ام ، کاملاً واضح است که برای همان شاخص وزن بدن ، وزن با افزایش قد افزایش می یابد (امیدوارم این بار تفسیر من درست باشد). من همچنین تأثیر تنوع در رژیم غذایی و تأثیر مطلوب مصرف متوسط پروتئین را تشخیص می دهم ، با این حال ، عامل اعمال جسمی در دوره نوجوانی شایسته است برجسته شود زیرا توسط برخی مطالعات نادیده گرفته می شود.
در مورد چاقی ، اذعان می کند که مقایسه یک وضعیت قبلی که عدم تعادل رژیم غذایی پیش فرض وجود دارد ، با دوره فعلی که عدم تعادل توسط مقدار زیادی برعکس می شود و جایی که فرد در میان بزرگسالان محسوب می شود ، وسوسه انگیز بود. + 15 سال ، 26٪ دارای اضافه وزن و 8,3٪ دارای چاقی کامل (ما باید کودکان فزاینده ای را تحت تأثیر این پدیده قرار دهیم). یک مشکل بهداشت عمومی واقعی که در طول عمر متوسط عواقب زیادی دارد یا خواهد داشت.
اگرچه این یک استدلال نیست ، اما نمی توانم کمک کنم اما نمادین این چاقی مفرط (از نظر پزشکی بیمارگونه) فردی و جمعی را با پرخوری از مدل اقتصادی ما مقایسه می کنم که در همان زمان این شرایط را برای گسترش آن ایجاد می کند ، شرایط را برای از دست دادن آن ایجاد می کند. حتی اقتصاددانان ارتدوکس مانند پاتریک آرتوس نیز دچار تردیدهای جدی شده اند!
البته ، روش های زیادی برای تهیه یک غذا وجود دارد ، اما مواد اولیه آن ثابت خواهند ماند. به نظر می رسد که برای شما ، دوره استعمار که به پایان رسیده است ، شما از یک استقلال رسمی راضی هستید و آنچه مفهوم استعمار نو را نشان می دهد ، نادیده گرفته اید.
آنچه برای من مهم به نظر می رسد این است كه توجه داشته باشم كه كشورها در حال جنگ اقتصادی هستند ، این خشونت است كه بر روابط ژئوپلیتیك مسلط است و در این شرایط نمی توان از توسعه یا همكاری صحبت كرد. توسعه: تناقض جبهه ای وجود دارد. این تناقض ناشی از آنچه "توسعه" نامیده می شود ، ذاتاً غیرقابل انعطاف از آنجا که این کار عمدتا با انگلی سازی سایر کشورها انجام می شود. آنچه نشان می دهد این است که آنچه به عنوان یک ایده آل برای کل کره زمین پیشنهاد شد ، کارایی نداشت و حتی امروز نیز به نتایج آن منجر می شود تغذیه تماس منفی در کشورهای شمالی ، که ممکن است توسعه نیافته باشد.
این شرایط زیادی برای تحقق است! اعتراف می کنم که معنی جمله شما را نمی فهمم ...
کشوری وجود دارد که مردم به اندازه کافی غذا می خورند (به هر حال کمی تنگ!) ، جایی که سطح تحصیلات از استاندارد بسیار خوبی برخوردار است. خوب ، سوال دموکراسی واقعاً این نیست (اما بدتر یافتن آن آسان است) و برای "فناوری" ، مطمئناً باید خیلی طولانی منتظر بمانیم: این کوبا است.
نمونه های دیگری نیز وجود دارد ، مانند بوتان ، که به تازگی از حق امتیاز (به کار برنده شدن) به جمهوری رسیده است و اشتیاق و نیازی به "توسعه" را احساس نمی کند.
نمونه ای متضاد از توسعه: در دوره پس از جنگ ، ایالات متحده صنعتی سازی فیلیپین را که پس از آن دیکتاتور مارکوس هدایت می شد ، تأمین کرد تا با گسترش کمونیست ها در کره موازنه کند. پس از پایان جنگ کره و تثبیت اوضاع ، بانک جهانی صنعت زدایی فیلیپین را بر عهده گرفت.
مثال دیگر: در سنگال بسیاری از کارخانه های پوسته سازی (برنج) وجود داشت. پس از پیروی مشتاقانه مقامات سنگالی از لیبرالیسم و استفاده از برنامه تنظیم سازه تحمیل شده توسط صندوق بین المللی پول و بانک جهانی ، تعداد اندکی باقی مانده است. پیامد دیگر توسل به واردات گسترده غلات و از این رو جدی بودن وضعیت فعلی بوده است. این انتخاب سیاسی منجر به فقیر شدن روستا شده است ، اما این چیزی نیست که رئیس جمهور عبدالله وید را نگران کند (Cf پست قبلی من): او می داند که دهقانان تکان نخواهند خورد ، اما افزایش قیمت غلات باعث می شود نارضایتی در بین شهرنشینانی که تاکنون با واردات برنج ارزان آسیایی از مزیت نسبی برخوردار بودند. وقتی به آن فکر می کنید ، ممکن است کنجکاو به نظر برسد که در شرایط کمبود غذا ، مردم در روستا وضعیت بهتری نسبت به مردم در شهر ندارند: به دلیل قبلی ، فقر شدید دهقانانی که ندارند نیز اضافه می شود حداقل ضروری برای کشت (بعضی اوقات حتی زمین!).
آیا عجیب است که در بیانیه ای که من قبلاً به آن اشاره کردم رئیس جمهور درباره قهوه صحبت می کند ، کشورش هیچ تأثیری سبک نمی دهد؟
از نظر تغذیه کشورهایی که نام بردید ، من دقیقاً نمی دانم چه عواملی می تواند مفید باشد ، از طرف دیگر من به خوبی می دانم چه عواملی مثر نیست: انتقال تکنیک های کارآمد کشاورزی به شمال در آنجا کاری انجام نمی دهد زیرا زراعی اساساً متفاوت است (آب و هوا ، خاک و غیره). بعلاوه ، این رویکرد با عوامل اقتصادی-اجتماعی جنوب مطابقت ندارد. نابسامانی "فن آوری ها" به "فیلهای سفید" ختم می شود ... آنها نه با امکانات این کشورها مطابقت دارند و نه با اراده کشورهای ارائه دهنده بالقوه ... با پذیرفتن این امکان و پذیرفتن اینکه کار می کند ، اتکایی غذا در قیمت وابستگی فنی و اقتصادی.
پیشینی ، راه حل ها ، که فقط به س technicalالات فنی مربوط نمی شوند، بیش از هر چیز محلی ، متوسط و در دسترس جمعیت باشد. به نظر من تنها راههای مناسب برای خودمختاری واقعی است. سازمان های غیردولتی می توانند به راحتی روش های اختراع یا استفاده شده توسط کشاورزان در کشورهای دیگر را رواج دهند ، روش هایی که امکان کشاورزی در شرایط بسیار خشک را فراهم می کند. به عنوان مثال انواع گیاهان مقاوم یا بسیار حریصانه در آب ، یا استفاده از BRF ، مانند بورکینا-فاسو ... البته ، نباید فریب خورد ، همه آنچه من برمی انگیزم فقط می تواند تأثیر داشته باشد بدون اضافه شدن اصلاحات ساختاری محدود ، اما حتی با این توجه ، از نظر انسانی ارزش آن را دارد.
این جمله ای از آدیارد را به یاد من می آورد که یکی از دوستانم دوست دارد:
"دو احمقی که راه می روند پیشرفت بیشتری نسبت به یک روشنفکر نشسته دارند" ، اما او با درک خطر ، مراقبت می کند که "اما بهتر است بدانیم کجا می رویم". ما این فرصت را خواهیم داشت که با جزئیات بیشتری به این موضوع برگردیم.
در مورد بدبینی من ، من آن را قابل توجه توصیف می کنم اگرچه منطقی است ، اما من حتی از آن خوش بینی می کنم. یا ، با حیا کمتر ، از شفافیت (حداقل مقدار مشخصی) استفاده کنید ... به طور کلی با هر مشکلی مطابقت دارد (اما نه همیشه!) تعدادی از راه حل های ممکن که اکثراً صحیحاً بد و برخی (ها) یکی (ها) هستند ) قابل قبول فاجعه این است که این موارد به ندرت به راحتی قابل تشخیص هستند ...
نظر شما در مورد امضای من چیست؟
خوب ، من اعتراف می کنم که اصطلاح "corpulence" را سو mis تعبیر کرده ام ، کاملاً واضح است که برای همان شاخص وزن بدن ، وزن با افزایش قد افزایش می یابد (امیدوارم این بار تفسیر من درست باشد). من همچنین تأثیر تنوع در رژیم غذایی و تأثیر مطلوب مصرف متوسط پروتئین را تشخیص می دهم ، با این حال ، عامل اعمال جسمی در دوره نوجوانی شایسته است برجسته شود زیرا توسط برخی مطالعات نادیده گرفته می شود.
در مورد چاقی ، اذعان می کند که مقایسه یک وضعیت قبلی که عدم تعادل رژیم غذایی پیش فرض وجود دارد ، با دوره فعلی که عدم تعادل توسط مقدار زیادی برعکس می شود و جایی که فرد در میان بزرگسالان محسوب می شود ، وسوسه انگیز بود. + 15 سال ، 26٪ دارای اضافه وزن و 8,3٪ دارای چاقی کامل (ما باید کودکان فزاینده ای را تحت تأثیر این پدیده قرار دهیم). یک مشکل بهداشت عمومی واقعی که در طول عمر متوسط عواقب زیادی دارد یا خواهد داشت.
اگرچه این یک استدلال نیست ، اما نمی توانم کمک کنم اما نمادین این چاقی مفرط (از نظر پزشکی بیمارگونه) فردی و جمعی را با پرخوری از مدل اقتصادی ما مقایسه می کنم که در همان زمان این شرایط را برای گسترش آن ایجاد می کند ، شرایط را برای از دست دادن آن ایجاد می کند. حتی اقتصاددانان ارتدوکس مانند پاتریک آرتوس نیز دچار تردیدهای جدی شده اند!
"خوب برای روابط شمال و جنوب و سود ، ما در محافل هستیم ، شما دوباره گرم کردید ، بسیار خوب نوشته شده ، اما گرم شده اید ... همانطور که می گویم ، کشورهای جنوب بدون مبادلات فعلی حتی هرچقدر ناقص باشند ، حتی بدبخت تر می شوند. آیا آنها را در نظر می گیریم "
البته ، روش های زیادی برای تهیه یک غذا وجود دارد ، اما مواد اولیه آن ثابت خواهند ماند. به نظر می رسد که برای شما ، دوره استعمار که به پایان رسیده است ، شما از یک استقلال رسمی راضی هستید و آنچه مفهوم استعمار نو را نشان می دهد ، نادیده گرفته اید.
آنچه برای من مهم به نظر می رسد این است كه توجه داشته باشم كه كشورها در حال جنگ اقتصادی هستند ، این خشونت است كه بر روابط ژئوپلیتیك مسلط است و در این شرایط نمی توان از توسعه یا همكاری صحبت كرد. توسعه: تناقض جبهه ای وجود دارد. این تناقض ناشی از آنچه "توسعه" نامیده می شود ، ذاتاً غیرقابل انعطاف از آنجا که این کار عمدتا با انگلی سازی سایر کشورها انجام می شود. آنچه نشان می دهد این است که آنچه به عنوان یک ایده آل برای کل کره زمین پیشنهاد شد ، کارایی نداشت و حتی امروز نیز به نتایج آن منجر می شود تغذیه تماس منفی در کشورهای شمالی ، که ممکن است توسعه نیافته باشد.
"این تغییر نخواهد کرد تا زمانی که این کشورها از نظر تغذیه ، تحصیلات و بنابراین از نظر دموکراتیک و فن آوری ضعیف بمانند"
این شرایط زیادی برای تحقق است! اعتراف می کنم که معنی جمله شما را نمی فهمم ...
کشوری وجود دارد که مردم به اندازه کافی غذا می خورند (به هر حال کمی تنگ!) ، جایی که سطح تحصیلات از استاندارد بسیار خوبی برخوردار است. خوب ، سوال دموکراسی واقعاً این نیست (اما بدتر یافتن آن آسان است) و برای "فناوری" ، مطمئناً باید خیلی طولانی منتظر بمانیم: این کوبا است.
نمونه های دیگری نیز وجود دارد ، مانند بوتان ، که به تازگی از حق امتیاز (به کار برنده شدن) به جمهوری رسیده است و اشتیاق و نیازی به "توسعه" را احساس نمی کند.
نمونه ای متضاد از توسعه: در دوره پس از جنگ ، ایالات متحده صنعتی سازی فیلیپین را که پس از آن دیکتاتور مارکوس هدایت می شد ، تأمین کرد تا با گسترش کمونیست ها در کره موازنه کند. پس از پایان جنگ کره و تثبیت اوضاع ، بانک جهانی صنعت زدایی فیلیپین را بر عهده گرفت.
مثال دیگر: در سنگال بسیاری از کارخانه های پوسته سازی (برنج) وجود داشت. پس از پیروی مشتاقانه مقامات سنگالی از لیبرالیسم و استفاده از برنامه تنظیم سازه تحمیل شده توسط صندوق بین المللی پول و بانک جهانی ، تعداد اندکی باقی مانده است. پیامد دیگر توسل به واردات گسترده غلات و از این رو جدی بودن وضعیت فعلی بوده است. این انتخاب سیاسی منجر به فقیر شدن روستا شده است ، اما این چیزی نیست که رئیس جمهور عبدالله وید را نگران کند (Cf پست قبلی من): او می داند که دهقانان تکان نخواهند خورد ، اما افزایش قیمت غلات باعث می شود نارضایتی در بین شهرنشینانی که تاکنون با واردات برنج ارزان آسیایی از مزیت نسبی برخوردار بودند. وقتی به آن فکر می کنید ، ممکن است کنجکاو به نظر برسد که در شرایط کمبود غذا ، مردم در روستا وضعیت بهتری نسبت به مردم در شهر ندارند: به دلیل قبلی ، فقر شدید دهقانانی که ندارند نیز اضافه می شود حداقل ضروری برای کشت (بعضی اوقات حتی زمین!).
آیا عجیب است که در بیانیه ای که من قبلاً به آن اشاره کردم رئیس جمهور درباره قهوه صحبت می کند ، کشورش هیچ تأثیری سبک نمی دهد؟
از نظر تغذیه کشورهایی که نام بردید ، من دقیقاً نمی دانم چه عواملی می تواند مفید باشد ، از طرف دیگر من به خوبی می دانم چه عواملی مثر نیست: انتقال تکنیک های کارآمد کشاورزی به شمال در آنجا کاری انجام نمی دهد زیرا زراعی اساساً متفاوت است (آب و هوا ، خاک و غیره). بعلاوه ، این رویکرد با عوامل اقتصادی-اجتماعی جنوب مطابقت ندارد. نابسامانی "فن آوری ها" به "فیلهای سفید" ختم می شود ... آنها نه با امکانات این کشورها مطابقت دارند و نه با اراده کشورهای ارائه دهنده بالقوه ... با پذیرفتن این امکان و پذیرفتن اینکه کار می کند ، اتکایی غذا در قیمت وابستگی فنی و اقتصادی.
پیشینی ، راه حل ها ، که فقط به س technicalالات فنی مربوط نمی شوند، بیش از هر چیز محلی ، متوسط و در دسترس جمعیت باشد. به نظر من تنها راههای مناسب برای خودمختاری واقعی است. سازمان های غیردولتی می توانند به راحتی روش های اختراع یا استفاده شده توسط کشاورزان در کشورهای دیگر را رواج دهند ، روش هایی که امکان کشاورزی در شرایط بسیار خشک را فراهم می کند. به عنوان مثال انواع گیاهان مقاوم یا بسیار حریصانه در آب ، یا استفاده از BRF ، مانند بورکینا-فاسو ... البته ، نباید فریب خورد ، همه آنچه من برمی انگیزم فقط می تواند تأثیر داشته باشد بدون اضافه شدن اصلاحات ساختاری محدود ، اما حتی با این توجه ، از نظر انسانی ارزش آن را دارد.
"کتابخانه ها سلاحی برای آموزش جمعی هستند ، بله ، اما سلاحی برای ساخت و ساز جمعی نیستند."
این جمله ای از آدیارد را به یاد من می آورد که یکی از دوستانم دوست دارد:
"دو احمقی که راه می روند پیشرفت بیشتری نسبت به یک روشنفکر نشسته دارند" ، اما او با درک خطر ، مراقبت می کند که "اما بهتر است بدانیم کجا می رویم". ما این فرصت را خواهیم داشت که با جزئیات بیشتری به این موضوع برگردیم.
در مورد بدبینی من ، من آن را قابل توجه توصیف می کنم اگرچه منطقی است ، اما من حتی از آن خوش بینی می کنم. یا ، با حیا کمتر ، از شفافیت (حداقل مقدار مشخصی) استفاده کنید ... به طور کلی با هر مشکلی مطابقت دارد (اما نه همیشه!) تعدادی از راه حل های ممکن که اکثراً صحیحاً بد و برخی (ها) یکی (ها) هستند ) قابل قبول فاجعه این است که این موارد به ندرت به راحتی قابل تشخیص هستند ...
نظر شما در مورد امضای من چیست؟
0 x
"بیش از هر چیز ، آنچه را که به تو می گویم باور نکن."
ابتدا یک اصلاح کوچک: من در پست قبلی خود در مورد فیلیپین یک اشتباه زمانی را مرتکب شدم. دیکتاتور مارکوس بعداً (1965-86) حکمرانی کرد ، اما این مسئله اساساً تحلیلی را تغییر نمی دهد.
از همه مهمتر ، در مورد لیبرالیسم (اقتصادی) ، لازم است درک کنیم که استعاره روباه و مرغها فقط یک جنبه از امور را در نظر می گیرند: این آزادی اقتصادی برای همه در خدمت قدرتمندترین افراد است.
با این حال ، این تجزیه و تحلیل جزئی است و بررسی واقعیت ها ، ماهیت واقعی این دگم را که برای تأمین منافع قدرتمندترین افراد ساخته شده ، نشان می دهد. در واقع این مفهوم صرفاً یک توجیه نظری است: این یک لفاظی محض است ، یک صفحه دودی برای اعمال عملی سلطه. زیرا "رقابت آزاد و بدون تحریف" وجود ندارد و هرگز وجود نداشته است.
بسته به اینكه منافع یك كشور غالب برای تجارت آزاد باشد یا خیر ، موجب رفع موانع گمركی در كشورهایی كه موقعیت ضعیفی دارند ، خواهد شد یا در داخل ، برای منافع خود اقدامات حمایتی مستقیم یا غیرمستقیم ایجاد خواهد كرد. (مستقیم = تعرفه گمرکی ؛ غیر مستقیم = یارانه تولیدکنندگان آن). اینگونه ایالات متحده ، قهرمانان لیبرالیسم ، پنبه آمریکایی را یارانه می دهند و برای محافظت از صنعت فولاد خود ، حقوق گمرکی وضع می کنند. این مسئله در مورد اروپا با CAP نیز صدق می کند.
انگلیس ، که در زمان خود اولین شخصی بود که این دکترین را ادعا کرد ، با توجه به منافع خود ، رشد خود را به لطف ترکیبی هوشمندانه از بسیاری از حمایت گرایی و کمی لیبرالیسم ایجاد کرد.
بررسی مطبوعات:
در شماره ژوئیه هفته نامه "Science Humaines" مقاله ای درباره "بازگشت شورش های گرسنگی" ظاهر شد. اطلاعات كمی در مورد این سال فراهم می كند.
سرانجام این مقاله عالی بدون ایجاد مزاحمت در بحث توافقی معمول ، به همه چیز می پردازد:
http://www.cadtm.org/spip.php?article3435
به طور خاص ، تصاویری از عملکرد سیستم تجارت آزاد وجود دارد که من در بالا توضیح دادم.
از همه مهمتر ، در مورد لیبرالیسم (اقتصادی) ، لازم است درک کنیم که استعاره روباه و مرغها فقط یک جنبه از امور را در نظر می گیرند: این آزادی اقتصادی برای همه در خدمت قدرتمندترین افراد است.
با این حال ، این تجزیه و تحلیل جزئی است و بررسی واقعیت ها ، ماهیت واقعی این دگم را که برای تأمین منافع قدرتمندترین افراد ساخته شده ، نشان می دهد. در واقع این مفهوم صرفاً یک توجیه نظری است: این یک لفاظی محض است ، یک صفحه دودی برای اعمال عملی سلطه. زیرا "رقابت آزاد و بدون تحریف" وجود ندارد و هرگز وجود نداشته است.
بسته به اینكه منافع یك كشور غالب برای تجارت آزاد باشد یا خیر ، موجب رفع موانع گمركی در كشورهایی كه موقعیت ضعیفی دارند ، خواهد شد یا در داخل ، برای منافع خود اقدامات حمایتی مستقیم یا غیرمستقیم ایجاد خواهد كرد. (مستقیم = تعرفه گمرکی ؛ غیر مستقیم = یارانه تولیدکنندگان آن). اینگونه ایالات متحده ، قهرمانان لیبرالیسم ، پنبه آمریکایی را یارانه می دهند و برای محافظت از صنعت فولاد خود ، حقوق گمرکی وضع می کنند. این مسئله در مورد اروپا با CAP نیز صدق می کند.
انگلیس ، که در زمان خود اولین شخصی بود که این دکترین را ادعا کرد ، با توجه به منافع خود ، رشد خود را به لطف ترکیبی هوشمندانه از بسیاری از حمایت گرایی و کمی لیبرالیسم ایجاد کرد.
بررسی مطبوعات:
در شماره ژوئیه هفته نامه "Science Humaines" مقاله ای درباره "بازگشت شورش های گرسنگی" ظاهر شد. اطلاعات كمی در مورد این سال فراهم می كند.
سرانجام این مقاله عالی بدون ایجاد مزاحمت در بحث توافقی معمول ، به همه چیز می پردازد:
http://www.cadtm.org/spip.php?article3435
به طور خاص ، تصاویری از عملکرد سیستم تجارت آزاد وجود دارد که من در بالا توضیح دادم.
0 x
"بیش از هر چیز ، آنچه را که به تو می گویم باور نکن."
-
- موضوعات مشابه
- پاسخ ها
- نمایش ها
- آخرین پست
-
- 15 پاسخ ها
- 5776 نمایش ها
-
آخرین پست تعادل احمد
نمایش آخرین ارسال
27/02/16, 18:36یک موضوع ارسال شده در forum : کشاورزی: مشکلات و آلودگی، فن آوری و راه حل های جدید
برگشت به بخش "کشاورزی: مشکلات و آلودگی، تکنیک ها و راه حل های جدید"
چه کسی آنلاین است؟
کاربران در حال دیدن این forum : بدون ثبت نام و مهمانان 382