بحث در مورد بدهی و تظاهرات

اگر ماهیانه 1000 یورو به من بدهند ، بلافاصله کار را متوقف می کنم.

فیلیپ Schutt نوشت:اگر ماهیانه 1000 یورو به من بدهند ، بلافاصله کار را متوقف می کنم.

بنابراین به این دلیل است که شغل شما مناسب شما نیست
یک لحظه توقف اولین چیزی است که به ذهن می رسد ، همه قبلا فکر کرده اند "اگر وقت داشتم ، من ..."
اما بعد؟

فیلیپ Schutt نوشت:اگر ماهیانه 1000 یورو به من بدهند ، بلافاصله کار را متوقف می کنم.

... این مشکل است!



swift2540 نوشته است:

این سال وجود دارد. این فیلم (از حافظه) در مورد 30٪ حقوق کمتر (برای همه) ، در مورد کاهش هزینه های کارفرمایان و افزایش مالیات بر ارزش افزوده برای جبران آن صحبت می کند.

30٪ حقوق کمتر ، اما پس چرا به کار خود ادامه می دهیم؟
با توجه به تعداد معدود افرادی که انگیزه کار آنها را دارند ، تأثیرات انحرافی چنین دستگاهی آشکار است.

خطر ایجاد انشعاب ملی وجود دارد ، از یک طرف کسانی که دیگر نمی خواهند کار کنند و دیگران ...

اگر کل هزینه های جاری (کمک هزینه ها ، حقوق بازنشستگی ، 30٪ حقوق کارمندان دولت و سایر کمک ها) را بر عهده بگیرید و روی تعداد ساکنان آن تقسیم کنید ، برای هر کدام چقدر خواهد بود؟

مسئله ساختن یک استدلال ساده ریاضی نیست ، در این مورد افراد زیادی وجود دارند که خود را بر اساس یک محاسبه نظری بنا می کنند و رویکرد منطقی و اجتماعی را حذف می کنند.
واضح است که اگر کل انواع کمک های اجتماعی (RSA ، کمک هزینه خانواده ، مسکن و غیره ...) را محاسبه کنیم کل مبلغ سرسام آور است.
با این وجود ، مبالغ متنوع متمرکز ، پس از موقعیت های مختلف (تولد ، فرزند وابسته و غیره ...) ، خطر تغییر اساسی جامعه را جبران می کند.
به طور خلاصه ، نتیجه مسئله کاملاً ریاضی (و بنابراین قابل محاسبه) نیست بلکه رفتاری است (و بنابراین پیش بینی آن بسیار دشوار است).

swift2540 نوشت:بنابراین به این دلیل است که شغل شما مناسب شما نیست

نه ، فقط فکر می کنم اگر مجبور نبودم برای امرار معاش بدون توقف بجنگم که عالی خواهد بود.
شریک زندگی من 2 سال است که کار نمی کند و او بسیار خوب کار کرده است ، او نمی تواند تصور کند که به کار خود برگردد!

با 1000 یورو در ماه من هم کار را متوقف می کنم و برای خودم کلاهبرداری می کنم ، واضح است

فیلیپ Schutt نوشت:نه ، فقط فکر می کنم اگر مجبور نبودم برای امرار معاش بدون توقف بجنگم که عالی خواهد بود.
شریک زندگی من 2 سال است که کار نمی کند و او بسیار خوب کار کرده است ، او نمی تواند تصور کند که به کار خود برگردد!

کاملاً ، من خودم به خوبی درک کرده ام ، گرچه من عاشق کارم هستم ... من با کمال میل فعالیتهای مراقبهانه و ورزشی بیشتری را ترجیح می دادم ... بیشتر دلیل در منطق سادگی داوطلبانه است.
من فکر می کنم بسیاری از مردم از این منطق پیروی می کنند و فقط برای تأمین مالی به کار می روند ، مثلاً در خانه های خود کار می کنند (سقف عوض می شود) ، نه اینکه اقتصاد فعلی از آن قدردانی کند!

1) و من ، اگرچه خوش شانس هستم که کارم را خیلی دوست دارم ، اما متوجه می شوم که هر روز کمی سخت تر می شود ، درد من بیشتر و بیشتر می شود ، پس از حمله قلبی ، من در افزایش رنج ... من قطعا متوقف می شوم

و سعی خواهم کرد از طریق دیگری "ارزش" برای جامعه ایجاد کنم!

2) جایی که به نظر می رسد کار ما برای حقوق است. که حقوق و دستمزد بخشی از ارزش ضد ارزش کالاها و خدماتی است که ما ایجاد می کنیم ...

3) این پول فقط تحقق این مقدار است (ترجمه به تعداد و به صورت متوسط ​​- اسکناس یا دیجیتال) ...

4) بدیهی است که پیچیدگی مبادلات ، ابزارهای مالی مانند برخی از پول را به خودی خود ارزشی بدل می کند ، "کوپن" را حتی قبل از خریدن آن می فروشد ، و این برای مردم عادی smortels ، بسیار پیچیده می شود.

ناگهان ، این "برخی" از طریق گمانه زنی ها موفق به انحصار بخش عمده ای از ارزش تولید شده می شوند. بخش دیگر در انحصار کشورهایی است که بیشتر ، سریعتر ، گران تر تولید می کنند ... جای تعجب نیست که برای حفظ سطح مصرف کالاها و خدمات ما مجبور به بدهی هستیم (بنابراین برای مصرف مقداری که تولید نکرده اند ، یا هنوز تولید نشده اند ...).

5) و با این کار می توانیم بحث را از سر بگیریم

با بیان این موارد ، من موافقت می کنم که بانک ها نیازی به ایجاد پول ندارند ، این کار فقط در بانک های مرکزی و با محدودیت امکان پذیر است.
از طرف دیگر ، اگر دولت ها اوج نگرفته بودند و چنین کسری ایجاد نمی کردند ، همه چیز به وجود می آمد

دقیق! همه شما خوب هستید ... اول.

به عنوان مثال ، برای بازسازی سقف خود ، ابتدا باید هزینه خرید خانه را تأمین کنید.
اگر کسی مایل به کار نباشد ، دستمزد افزایش می یابد (هزینه زندگی نیز) و دوباره جذاب می شود. NLC آن را به خوبی در جزیره توصیف کرد بازار خودش را تنظیم می کند.

پرونده یک صنعتگر را در نظر بگیرید. در زمان های خاصی از سال ، او به مقدار بیشتری نیاز دارد ، اما استخدام بسیار گران است.
برای دیگران ، کمبود کار وجود دارد و او نمی داند چگونه زندگی خود را تأمین کند.
نتیجه: او مانند دیوانه کار می کند تا دوره های گاو لاغر را جبران کند. و در سایر مواقع در تعطیلات ناخواسته است.

با استفاده از این سیستم ، او برای یک دوره متعهد می شود و اینکه در بقیه وقت چه چیزی زندگی می کند.

Did67 نوشت:1) و من ، اگرچه خوش شانس هستم که کارم را خیلی دوست دارم ، اما متوجه می شوم که هر روز کمی سخت تر می شود ، درد من بیشتر و بیشتر می شود ، پس از حمله قلبی ، من در افزایش رنج ... من قطعا متوقف می شوم

و سعی خواهم کرد از طریق دیگری "ارزش" برای جامعه ایجاد کنم!

متوقف کردن به طور قطعی ، یا کار برای نیمه وقت سابق ، و یادگیری با کار خود در qq؟

ارزش آفرینی یعنی کار کردن ، درسته؟
در غیر این صورت البته ، اما همان کار را بکنید ...