اضطراب سازگار با محیط زیست: ناراحتی بزرگ جوانان زیست محیطی

[GuyGadeboisTheBack]

فانوس خود را بپوش و برو با شمع بازی کن، خوب می شوی.

[احمد]

گفت جناس سرگین ذهن است توتور...

[GuyGadeboisTheBack]

گفت جناس سرگین ذهن است توتور...

کومکوات، شما می توانید یک نویسنده بیهوده بزرگ باشید و هر چیزی بگویید.

[احمد]

کومکوات، شما می توانید یک نویسنده بیهوده بزرگ باشید و هر چیزی بگویید.

من این را نسبتاً اطمینان بخش می دانم!
هر چه بیشتر بنویسیم، بیشتر در خطر گفتن حرف احمقانه هستیم! من از او تقاضای شرایط تخفیف می کنم ...

[eclectron]

علاقه استعاره ها این است که چیز پیچیده ای را به قیاسی ساده تر یا بهتر برای مخاطب معلوم کنند. اگر نکته (نکاتی) را که به نظر شما مبهم است ، به من بدهید ، بسیار مایلم که توضیحات خود را کامل کنم.

خوب برای پست آخر، شما با معرفی تبلیغات شروع می کنید، و به دنبال آن یک قیاس در موتورها با این ایده که انرژی بیش از حد می تواند آنها را خراب کند، در حالی که برعکس کمبود انرژی روی بینی ما آویزان است، شروع می کنید.
(انرژی زیادی خواهیم داشت، قرن ها را در فضا ادامه می دهیم، منابع دیگر را پیدا می کنیم و دوباره ادامه می دهیم... تا زمانی که تابع سرمایه داری هستیم)

سپس جلیقه زردهایی که برعکس دارند، بحران کمبود انرژی یا پول هستند که خود معادل است.

سپس تبلیغات به عنوان یک سلاح، به جای اجبار.

سپس شما باید حدس بزنید، و هنوز از قصد خود مطمئن نیستید، که در مورد سیستم به عنوان دارای جبر انرژی سوزی صحبت می کنید.
در حالی که جبر اولیه سیستم، کسب سود است و در واقع، این نتیجه منجر به سوزاندن انرژی می شود.
انسان در این داستان، کسی که قرار است قایق خود را هدایت کند، صبح که از خواب بیدار می‌شود هیچ هدفی برای سوزاندن هرچه بیشتر انرژی ندارد.
منظور من این است که اگر انسان کنترل را به دست بگیرد، بازی ذخیره می شود.

همه اینها به شکلی پیچیده بیان می شود، همه فشرده، خواندن آن خوشایند نیست و من نمی بینم که شما با این مجموعه اظهارات به کجا می روید. ایده اصلی چیست؟
اینجا !

[احمد]

اوه، آنجا! این نکات زیادی برای روشن شدن است! در هر صورت، ممنون از بازخورد.
پس بیایید همه چیز را مرتب کنیم، زیرا این مهمترین چیز است.
شما بنویسید:

... جبر اولیه سیستم کسب سود است و در واقع این منجر به سوزاندن انرژی می شود.

در اینجا اولین منبع خطا وجود دارد: جبر اولیه همه چیز، اتلاف انرژی است و سرمایه داری نیز از این قاعده مستثنی نیست (حتی به ویژه برجسته است). در سیستم دوم، جریان پولی کاملاً متقارن با جریان انرژی است (در جزئیات کمی پیچیده‌تر از آن است، اما به طور کلی چیزی را تغییر نمی‌دهد و اکنون زمان بحث در مورد آن نیست). . اگر معادل یا این واقعیت را بپذیریم که اولی فقط رونویسی از دومی است، برای درک بسیاری از چیزها کافی است.
علاوه بر این، شما خودتان به آن توجه کنید:

سپس جلیقه زردهایی که برعکس دارند، بحران کمبود انرژی یا پول هستند که خود معادل است.

این یک بحران جهانی کمبود پول نیست، بلکه پیامد مضاعف «افزایش پتانسیل» است، به عبارت دیگر شکاف فزاینده بین غنی و فقیر، از یک سو و از سوی دیگر توسل گسترده به صنعت مالی که به انباشت اجازه می دهد علیرغم افزایش اتوماسیون که افراد بیشتری را از عملکرد اقتصادی بی فایده می کند، ادامه یابد.
شما همچنین می نویسید:

سپس تبلیغات به عنوان یک سلاح، به جای اجبار.

اینها دو اهرم ممکن عمل هستند: اولی از توسل به دومی اجتناب می کند.
و:

قیاسی در مورد موتورها با این ایده که انرژی بیش از حد می تواند باعث شکسته شدن آنها شود، در حالی که برعکس، کمبود انرژی است که بر ما معلق است.
(انرژی زیادی خواهیم داشت، قرن ها را در فضا ادامه می دهیم، منابع دیگر را پیدا می کنیم و دوباره ادامه می دهیم... تا زمانی که تابع سرمایه داری هستیم)

این سیستم کوتاه مدت است و در حال حاضر هیچ کاهشی وجود ندارد: مقدار انرژی تلف شده دائماً در حال افزایش است که با اصل حداکثر اتلاف * مطابقت دارد. خرابی موتور سیستمیک را باید به عنوان عدم امکان نهایی دستیابی به این انباشت سرمایه/اتلاف انرژی در حالت فعلی درک کرد. نتیجه یک پیکربندی مجدد سیستمی عمیق ضروری خواهد بود که هیچ شانسی برای مطلوبیت برای ما نخواهد داشت.
شما بنویسید:

انسان در این داستان، کسی که قرار است قایق خود را هدایت کند، صبح که از خواب بیدار می‌شود هیچ هدفی برای سوزاندن هرچه بیشتر انرژی ندارد.
منظور من این است که اگر انسان کنترل را به دست بگیرد، بازی ذخیره می شود.

آنچه شما می گویید مهم است، حتی اگر آن را دقیقاً با این عبارات بیان نکنم: انسان «قرار است قایق خود را هدایت کند»، اما اینطور نیست (به عنوان یک عامل ساده سیستم) و در در واقع او نمی خواهد تا آنجا که ممکن است انرژی بسوزاند، اما مجبور است این کار را انجام دهد (این چیزی است که آنهایی که این پدیده را سطحی درک می کنند و آن را به عنوان افزودن ساده رفتار فردی برای ارضای "نیازهای" خود می دانند) نمی فهمند. البته راه حل بیش از هر چیز آگاهی از این جبرها است; مطمئناً این امر باعث ناپدید شدن آنها نمی شود، اما مقابله با آنها امکان پذیر است و دنیایی قابل زندگی امکان پذیر است. این جریان است که اساساً اتوپیایی است.

* در مورد بهره وری انرژی مثالی می زنم: اخیراً به نمونه ای از LED اشاره کردیم که مصرف برق برای روشنایی را به شدت کاهش می دهد. این هوشیاری انرژی به هیچ وجه با فرآیند کلی در تضاد نیست، زیرا چند برابر شدن کاربردهای روشنایی که اجازه می دهد به سرعت انرژی بیشتری را نسبت به فرآیندهای روشنایی قدیمی تلف می کند.

[eclectron]

Ahmed
من کاملا مخالفم، فرقه رودیر انگار داره تو رو از دست میده...
اتلاف انرژی پیامد است و نه علت.
علت اصلی همه چیز نیاز انسان به امنیت است.
بدون انسان بودن، طبیعتی «پایدار/پایدار» خواهیم داشت بین دو بلای طبیعی بزرگ.
منظومه های کهکشانی و سیاره ای بیشتر نشانه تمرکز انرژی هستند و نه اتلاف انرژی.
جبر طبیعی دیوانگی اتلاف انرژی کجاست؟
به‌موقع (خورشید) را از بین می‌برد تا پس از آن بهتر چروک شود و عناصر سنگینی ایجاد کند.


به دنبال نیاز انسان به امنیت، یک زگیل به آن پیوند زده می شود که ما آن را سرمایه داری می نامیم، یک سیستم در حال رشد، که بنابراین نیاز به انرژی دارد. بیایید بگوییم رشد با انرژی آسان تر است.
این سیستم به دلیل وجود انرژی و فناوری توانست در ذهن ها جوانه بزند. این یک تکامل مشترک است.
این سیستم بسط جبرگرایی انسانی است: ترس از آینده و نیاز به انباشت برای اطمینان دادن به خود.
انرژی این امکان را به شما می دهد که این جبرهای انسانی را ده برابر افزایش دهیم و مهمتر از همه این تجمل را داشته باشیم که به خودمان نگاه نکنیم، همیشه مشکلات را بیرونی بدانیم در حالی که ریشه همه آنها درونی هستند.
خارج از خودت مشکلی نیست
سرمایه داری در هسته خود یک «آسیب شناسی روانی» درمان نشده است، مثلاً ناپختگی.
محدودیت های طبیعت ما را وادار می کند که آگاه شویم یا اگر در کوری ادامه دهیم ناپدید می شویم.

PS: روشنایی LED لزوماً منجر به اتلاف انرژی بیشتر نمی شود.
روشنایی LED برای تولید ناخالص داخلی و در نتیجه برای سرمایه داری خوب است زیرا شامل ریختن همه انواع روشنایی در سطل زباله، تولید نورهای جدید، فروش آنها و در نتیجه کسب سود است.
تغییر به LED ها برای مرحله تولید با سرمایه سازگار است.
بعدش ممکنه شلیک به پا باشه، اگه لامپش واقعا بادوام باشه دیگه با سرمایه سازگاری نداره . با کارخانه هایی که باید سودآور باشند و دیگر با تمام ظرفیت کار نمی کنند، چه کنیم؟

[احمد]

... و یک "د" را از دست دادی Roddier!
من به شما اطمینان می دهم، من عبادت خاصی را به این فیزیکدان اختصاص نمی دهم، اما اهمیت آنچه را که او مطرح می کند، می دانم. کاربردهای ترمودینامیک به طور کامل از معنای سخنان او پشتیبانی می کند. طبیعت به هیچ وجه پایدار نیست، بلکه فقط ناشی از فقدان چشم‌انداز است و اگر نوع بشر خود را «مطلوب» می‌دید، دقیقاً به این دلیل است که استعداد خاصی (ارتباط گسترده) داشت که به او اجازه اتلاف انرژی بیشتری نسبت به سایر گونه‌ها می‌داد. در این نمودار، سرمایه داری به عنوان مؤثرترین نوع سازمان اجتماعی همیشه بر اساس این معیار ظاهر می شود و این همان چیزی است که هم موفقیت آن را توضیح می دهد و هم این واقعیت را توضیح می دهد که جایگزینی آن بدون آگاهی روشن که این جبرها فقط به نفع ما هستند غیرممکن است. به نوعی) خیلی موقتی و اینکه خوب است، اگر نه به طور کامل (پیچیده!) از شر آنها خلاص شویم، حداقل به گونه ای بر آنها تأثیر بگذاریم که اهداف انسانی جای خود را پیدا کند.

[ABC2019]

Ahmed
من کاملا مخالفم، فرقه رودیر انگار داره تو رو از دست میده...
اتلاف انرژی پیامد است و نه علت.

که ثابت می کند شما چیزی در مورد ترمودینامیک نمی دانید، اما قبلا آن را تشخیص داده اید.

فقدان اتلاف انرژی حالت تعادل و در عالم زنده مرگ نامیده می شود.

زندگی کارخانه ای برای تولید آنتروپی است، هر چه فکر کنید. تنها چیزی که می توانیم امتحان کنیم تنظیم مکان نما است، اما اگر آن را روی صفر قرار دهیم، دیگر عمری وجود نخواهد داشت.

[احمد]

بله، "تنظیم مکان نما" را می توان به عنوان "مدیریت اتلاف انرژی" یا همانطور که به درستی گفته شد ترجمه کرد. سن-هیچ سن, کمتر پراکنده شود, بیشتر پراکنده شود (سرعت عامل بسیار مخربی در این مورد است).