در این صفحه و موارد زیر با عنوان "من و پنتون" خلاصه ای از 4 سال گذشته من را کشف خواهید کرد ، یعنی از زمانی که من فرایند پنتون را کشف کردم.

این صفحات "بیوگرافی خودکار" به شما این امکان را می دهد که کریستف ، مدیر وب سایت این سایت را کمی بهتر بشناسید.

من که هستم؟

نام من Christophe Martz است ، در سال 2005 من 27 ساله خواهم بود و از استراسبورگ هستم.

من یک مهندس فارغ التحصیل از ENSAIS (مدرسه ملی هنر و صنایع استراسبورگ) ترفیع 2001 هستم و برای گرفتن دیپلمم ، یک پروژه پایان تحصیلات (PFE) ، در مورد روند Pantone .

در سال 2003 ، من سایت را ایجاد کردم Econologie.com (بعداً به ایجاد این سایت برمی گردم).

منشأ پروژه پایان تحصیل در روند Pantone (اکتبر 2000 - ژانویه 2001)

سال آخر در دانشکده مهندسی به دو دوره تقسیم می شود: سه ماهه اول که دوره های کلاسیک در آن برگزار می شود و 2 دوره آخر مختص پروژه پایان تحصیلات (که اغلب در یک شرکت انجام می شود) است. در سه ماهه اول انجام یک پروژه تحقیقاتی فن آوری (PRT) ضروری است ، این PRT می تواند به عنوان یک PFE خرد در نظر گرفته شود و ممکن است ارتباط مستقیمی با PFE داشته باشد یا نداشته باشد. بنابراین برخی از PRT ها نه بیشتر و نه کمتر از مطالعات قبلی در مورد PFE هستند.

من همه اینها را مشخص می کنم زیرا انتخاب PFE من تازه پس از PRT آمده است.

در واقع ، موضوع PRT من شامل استفاده از انرژی های "جدید" و همچنین راه حل های سازمانی برای از بین بردن هوا و ترافیک در مناطق شهری بود (این مطالعه به طور کامل در این صفحه موجود است: مطالعه در مورد حمل و نقل و انرژی برای شهر).

در طول این مطالعه ، یکی از معلم های معلم من ، استاد فیزیک ، این امکان را برای من فراهم کرد گزارش تصویری ، که من فکر می کنم منشأ همه موارد بعدی است.

این گزارش درمورد انرژی با نقطه صفر بود و شامل موارد دیگر ، استنلی مایر (کمی قبل از ناپدید شدن "رسمی" او) بود. می توانید این گزارش را در این صفحه مشاهده کنید: گزارش از انرژی از خلا تا صفر مطلق.

من که خیلی شیفته این گزارش شده بودم ، تصمیم گرفتم درباره استنلی مایر اطلاعات بیشتری کسب کنم ، به این ترتیب کشف کردم Quanthomme ارائه سلول سوختی آب (WFC). سریع فکر کردم که پروژه پایان تحصیلات خود را در WFC انجام دهم. متأسفانه ، من و معلمانم با مبهم بودن اطلاعات موجود در اینترنت و حق ثبت اختراع به سرعت فهمیدیم كه انجام PFE در این زمینه منطقی نیست. خیلی سریع با عدم قطعیت و ناشناخته های زیادی روبرو خواهیم شد. اما اختراع دیگری نیز در سایت Quanthomme ارائه شده است: اختراع فرآیند Pantone.

در واقع ، اختراع پنتون کاملاً جذاب و مهمتر از همه به اندازه کافی در دسترس به نظر می رسید که امکان اجرای یک پروژه فارغ التحصیلی در این زمینه وجود دارد. بنابراین قصد داشتم موضوعی را برای توصیف فرایند Pantone به مربیانم (که در گذر از آنها متشکرم) پیشنهاد دهم. آنها به سرعت به من چراغ سبز نشان دادند: پروژه Pantone / Martz متولد شد! درخواست اعطای کمک هزینه انور انجام شده و پذیرفته شده است.

جریان PFE در فرآیند Pantone (ژانویه 2001 - اکتبر 2001)

مدت زمان اولیه پروژه 5 ماه بود ، بیش از 8 ماه طول کشید تا حداقل مورد قبول برای دریافت مدرک مهندسی را تکمیل کنم. اما هر چه بود ، پروژه من مرا به هیجان آورد ، برخی اقدامات بسیار امیدوار کننده بود.

فقط در اینجا ، بر خلاف آنچه ممکن است تصور شود ، یک دانشکده مهندسی مکان ایده آل برای انجام تحقیقات کاربردی نیست: امکانات کم است ، کارکنان لزوما در دسترس نیستند ، به ویژه تجهیزات اندازه گیری. و تحقیقات به شدت کم است. به عنوان مثال ، من مجبور شدم تمام تحقق نیمکت آزمون را انجام دهم (عکس های موجود در گزارش): نقشه ها ، برش خالی ، اشاره ، آستری ، رنگ آمیزی ... فقط جوش ها توسط تکنسین آزمایشگاه انجام شده است. بعداً معلمانم مرا سرزنش کردند که چرا در قسمت علمی کاملاً سریع پیشرفت نکرده ام. مثال دیگر ، ما مجبور شدیم نیمکت تست را با ماشین خانواده به یک مرکز کنترل فنی منتقل کنیم تا اندازه گیری های کنترل آلودگی را انجام دهیم. با دیدن اینکه این کار برای کار صحیح جدی نیست ، مجبور شدیم 200 کیلومتر دورتر یک دستگاه تجزیه و تحلیل گاز تهیه کنیم! در این راستا ، من می خواهم از فنی که برای تعطیلات آخر هفته وقت خود را اختصاص داده است ، تشکر کنم. این دشواری های اساسی تا حدی طولانی شدن مدت زمان پروژه را توضیح می دهد. اما این تنها آغاز مشکلات بود.

دوره کارشناسی ارشد (اکتبر 2001 - فوریه 2002)

در اکتبر 2001 فارغ التحصیل شدم (پس از دفاع در مقابل تماشاگران بیش از 40 نفر ، چیزی کاملاً استثنایی برای یک PFE) ، و احساس کردم که روند کار همانطور که نتایج گزارش من نشان می دهد ، تصمیم گرفتم خودم ، تنها و شاید کمی ساده لوحانه ، در یک "مسابقه" برای کمک به تحقیقات و یارانه ها.
طی هفته های اول پس از ترک مدرسه ، برنامه کاری من تقریباً هر روز پر بود: نمایشگاه های تجاری ، شهر استراسبورگ ، ADEME ، ANVAR ، DRIRE ، INRETS ... و همچنین بسیاری از مدارس ، مراکز تحقیقاتی و م institutionsسسات عمومی تماس گرفتند. به همین ترتیب ، من در آلمان نیز ارتباط داشتم. اما بعد از چند هفته از این مسابقه پر از عصبانیت ، با ناامیدی خاصی متوجه شدم که این کار بسیار دشوارتر از تصور من خواهد بود. مسلم است که من مذاکره کننده یا دیپلمات بزرگی بوده ام و هنوز هم نیستم ، اما همان!

بهانه‌های اضافی عمدتاً موارد زیر بودند:

• حق ثبت اختراع به نام شما نیست ،
• ما به افراد کمک نمی کنیم ،
• هیچ نهاد عمومی شما را پشتیبانی نمی کند ...

بر اساس این حقایق ، من در برابر هر پیشنهادی باز ماندم اما هیچ یک از این سازمان ها را دریافت نکردم. من فکر می کنم یکی از واضح ترین واکنش ها در این راستا واکنش ADEME بوده است ، به راحتی درخواست های من را نادیده می گیرد اما فراموش نمی کند که اطلاعات را به سطح ملی برگرداند ...

من همچنین به ENSAIS برگشتم تا پیگیری PFE را در مورد نصب دیگ بخار از روند ارائه دهم. این بعد از دیدن "دیگ" مونتاژ آقای دیوید با شعله شفاف با سوزاندن سوخت داخلی. معلم معلم پیشین من ، متخصص موتور احتراقی ، مهندس سابق در رنو ، ظاهراً مصمم بود که از من خبری دریافت نکند (یا روند کار؟). استدلال او: "شما می دانید: مازوت در مقایسه با دیگهای بخار گاز از دست می رود. " هوم هوم ... پایان مذاکره.

تحقیر چنین تحقیری در نفاق کل محیط به اندازه کافی سخت است. همه گفتند که پروژه من بسیار جالب بود اما هیچ کس به من وسیله ای برای ادامه کار نداد ، نه یک فرصت یا یک امید! آیا آلودگی ، به معنای گسترده ، یک مشکل بهداشت عمومی نیست؟ در واقع ، من خواننده ای را یادآوری می کنم که با نتایج کار من می داند که این فرآیند اجازه می دهد تا 90 of از برخی آلاینده ها را کاهش دهد ، این بعد از چند ثانیه کارکرد. اینها نتایج آلودگی در این صفحه قرار دارد و یا در گزارش PFE.

این بر خلاف مبدل های کاتالیزوری نه تنها در هنگام سرما ناکارآمد است ، بلکه علاوه بر افزایش مصرف ، در طول چرخه زندگی خود مشکلات زیست محیطی ایجاد می کند ، نیازی به ذکر نیست اکسیدهای فلزات سنگین و هزینه تولید و بازیافت آنها از لحاظ اقتصادی است. .

در مواجهه با بسیاری از انسداد ها ، در آغاز سال 2002 تصمیم گرفتم که واقعاً به دیدن آقای پنتون در ایالات متحده بروم. ممکن است کاغذی که به دست وی امضا شده بتواند مسدود کردن همه چیز باشد و شاید به من موقعیت مسئولیت را پیشنهاد دهد؟ واقعیت متأسفانه بسیار متفاوت خواهد بود ...

ادامه مطلب: ملاقات من با آقای پانتونه