بله این یک تغییر از قوری راسل است ، یا تکشاخ صورتی نامرئی!
جانیک نوشت:
استفاده از این نوع استنباط به عنوان الگوی میزان تأمل نویسندگان آن را نشان می دهد. وقتی راسل از این نوع مقایسه استفاده می کند ، نشان می دهد که مانند بسیاری ، فرم و ماده را اشتباه می گیرد. در واقع ، بر خلاف یک قوری که یک شیء است که همه می توانند آن را توصیف و تشخیص دهند ، خدای برانگیخته هیچ شکلی ندارد که بتواند به آن اضافه کند.
این مقایسه باید با رویکرد آفرینشگرایی باشد نه ایده خدا به معنای گسترده.
هر دو در ارتباط مستقیمی هستند ، هیچ آفرینی بدون خالق وجود ندارد: ابتدایی واتسون عزیزم ... سرانجام سن بدون سن! اکنون هر کس می تواند درست یا نادرست از شیوه درک این آفرینش و نویسنده آن انتقاد کند ، اما این فقط یک سوال از زبان و فرهنگ است.
مفهوم خداوند لزوماً خود را در علم تلقی نمی کند ، اما همانطور که با خلقت گرایی انجام می شود ، باید استدلال های حلال نیز مطرح شود.
به نوعی حق با شماست! جز این که علم رشته ای است که آثار خدا را توضیح می دهد ... به معنای وسیع ترین. ضرر ماتریالیسم متوقف کردن کارهایی است که ضمن نادیده گرفتن نویسنده آن انجام می شود. اثری از لئوناردو داوینچی ، میکل آنژ ، رودین ، ایفل و کثرت دیگران که برای خود دیده می شود ، حس و ارزش فکری و عاطفی خود را از دست می دهد. در هر جزئیات تصرف نخواهد شد. اما اختصاص آثار به نویسندگان است
به همان اندازه مهم است برای توصیف این آثار مشابه در زاویه مواد خود.
خلاقیت در خارج و دیگر طراحی هوشمندانه یک بازی مضاعف دارد: هم تأیید نظم فلسفی از یک طرف و هم یک نمایش شبه علمی از طرف دیگر.
به این دلیل است که شما بازی و قوانین آن را درک نکرده اید. فقط وقتی ، غرور و غرور و غرور ، برخی دانشمندان ادعا می كنند كه كلیدهای دانش را در دست دارند ، حتی اگر آنها یك بخش نیز داشته باشند ، خلقت گرایی یا هر فلسفه دیگری نیز هستند. باید برای محدود کردن این افراط های تخیل و تظاهرات مداخله کند زیرا در هر دو اردوگاه تعداد زیادی دانشمند طرفدار یا ضد وجود دارد.
اما طبق معمول ، كسانی كه قدرت تحمیل دیدگاه خود را دارند ، در دانشگاهها و روی زمین مواضع كلیدی را اشغال كرده اند ، فقط با انتقاداتی كه صورت گرفته است
توسط خودشان اینکه برخی ادعاهای به اصطلاح علمی ، که صرفاً دیدگاههایی با گرایش دانشگاه هستند ، قابل پرسش هستند.
به عنوان مثال:
مصاحبه با Yvette Deloison
چه موقع و چگونه فرضیه شما به وجود آمده است؟
با کمال تعجب ، من اصلاً انتظار آن را نداشتم. چون من همیشه همان سخن را شنیده بودم در مورد میمون ها و استرالوپیتکوس به عنوان خاستگاه انسان. این فرضیه را عجیب و غریب اما خوب دیدم، من نمی توانم بگویم که من طرف بودم یا مخالف بودم ، من به افراد مشهور اعتماد کردم.
و با خودم می گویم: "ممکن نیست ، چیزی وجود دارد که نمی چسبد... ". زیرا ما موجوداتی دو پا داشتیم که ظاهراً بزرگتر از آنهایی بودند که نبودند.
. شاید در ابتدا گفتن این حرف عجیب به نظر برسد ، اما این همان جایی است که من فکر می کردم قبلاً فکر می کردیم یک موجود چهارقطبی دوقطبی است و که من تعجب کردم که آیا بهتر است برعکس فکر کنیم بنابراین من شروع به مطالعه این سؤال کردم و تمام استخوانها را با تمام خرمای آنها گرفتم تا ببینم چه چیزی می دهد. و همه جا در آنجا قرار گرفت ، همه چیز منطقی شد. این باعث ناراحتی من شد. من به یاد دارم که از آن به بعد فکر کردم ، دوباره شروع به مطالعه می کنم حیوانات فسیلی ، هر آنچه که من در زمین شناسی ، دیرینه شناسی ، جانورشناسی مطالعه کرده بودم.
در آن زمان من تمام کتابهای آناتومی و دیرینه شناسی خود را از کامبری و هرچه بیشتر مطالعه می کردم ، بیشتر به خودم می گفتم: "آنجا شما باید آن را معکوس کنید. منطق واقعی آنجاست". از نظر فسیل منطق وجود داشت ، منطق از نظر آناتومی وجود داشت
در پاریس ، با آناتومیست های دانشکده پزشکی و همه آناتومیست هایی که نتیجه گیری های خود را با آنها ارائه کردم ، ملاقات کردم به من تأیید کرد که این من درست کسی بودم.
به طور کلی ، کمی مرا ترساند زیرا من فقط با یک نهاد کاملاً مخالفت کرده بودم گفتن اینکه استرالوپیتسینها اجداد ما نبودند. اما وقتی دیدم دامپزشکان ، آناتومیست ها و پزشکان به من می گویند: "برو جلو!" ، با خودم گفتم که حرف های آنها خوب است. برای من از همکاران مهمتر است که هرگز یک انسان و نه میمون را جدا نکرده اند
اما او (کوپن) فرضیه من را باور نکرد. او حتی یک کلاس را درست بعد از آن انجام داد جایی که او دقیقاً برعکس آنچه من فقط به او گفته بودم بود. من چیزی نگفتم با خودم فکر کردم: "این فرض فقط مناسب او نیست." و پس از انتشار فرضیه من و کتاب من ، او سپس در مورد من سکوت کامل کرد. و حالا ، وقتی از او در مقابل او نقل قول می شوم ، او می گوید: "یوت دلوئیسون؟ آه بله ، او دانش آموز من است ..." و او اضافه می کند که با من موافق نیست. من شخصاً متقاعد شده ام كه او می داند كه من درست است. اما او نمی تواند آن را بگویداین انسانی است او خود را از طریق یک فرضیه و اکنون شناخته شده است حمایت از فرضیه مخالف برای او بسیار دشوار خواهد بود ...
اما اکنون ، به طور رسمی ، و برای چندین سال ، هنوز کسی است که هیچ فرضیه دیگری از آنجایی که او خودداری نکرده است ... اما او سالهاست كه تصدیق كرده است كه استرالوپیتكوس اجداد ما نیستند ، اما پسر عموی هستند.
من شنیده ام که او یک بار آن را گفت. از طرف دیگر ، این که جد همه نخبگان دوقطبی بود ، یعنی هیچ کس آن را نمی گوید. انسان شناسانی که در این زمینه کار می کنند مخالف هستنددیگران اکثریت آنها را نمی دانند و هنوز دیگران می گویند که من درست می گویم.
وقتی سخنرانی می کنم ، چیزهایی را می گویم که مردم اعتقاد دارند یا باور نمی کنند ، اما این واقعاً در مورد اعتقاد یا عدم اعتقاد نیست ، بلکه در مورد این است که آیا آنچه من می گویم به حقیقت نزدیک تر است یا نه. و این دقیقاً مطالعه آناتومی بود که باعث شد من بگویم که به طریقی مشخص اجداد همه نخبگان دارای دوقطبی بودند. من مطمئن هستم که یک جد مشترک وجود داشت که از آن نسب به میمون ها و استرالوپیتکوس گرفته می شد و یک اصل و نسب به مرد می رسید.
و غیره Yvette Deloison
من این مثال را گرفتم
برای رویکردنه برای خود موضوع ، زیرا خود را در همه حوزه های به اصطلاح علمی تکرار می کند.
چرا بروید و به دنبال استدلالهایی باشید که با تکذیب قبلی ، هنگامی که تکامل گرایان شناخته شده در یک میز استدلال خدمت می کنند که هیچ کس دیگر نمی تواند مانند آنچه ایو کوپنس انجام داد ، مشاجره کند (او سخنان خود را روی زمین لوسی خواند و او بد هم داشت) شاهد فیلم های زمان)
برای مقایسه ، مثل هسته ای است. محققان ، مهندسان علمی و سایر تکنسین ها برای توسعه این تکنیک تلاش کرده اند. قضاوت و جزئی بودن ، کلمه آنها را نمی توان با چشمان بسته به عنوان کلمات انجیل پذیرفت. اما این مورد موفقیت آمیز نیست که مخالفان وی مستقر شوند ، بلکه بر روی ناکامی های او ، در تصادفات و درگذشت او ، حتی بدون مهارت های مورد نیاز برخی از افراد ، نگاهی انتقادی نشان می دهد (اما اولین معترضین متخصص بودند. هشدارهای هسته ای در مورد پیامدهای احتمالی این استفاده برای اهداف نظامی و غیرنظامی). تئوری سیر تحول ، همانطور که توسط "متخصصان" خود که از در نظر گرفتن همکاران خود امتناع می ورزند ، به عنوان یک عزم جزم مطرح می شود ، alter ego ، که همچنین به دلایل مختلفی از قبیل نگه داشتن برخی از نادرست های تعبیر شده گریه می کند. اعتبار سخت گیر ، از دست دادن شغل و غیره ... همانطور که در قسمت های فوق نشان داده شده است!
در چنین حالتی ، لازم است که اشکال فکری وی به معیارهای قابل انکار پذیری تسلیم شود ... امور بدیهی نیست.
کاملاً درست است! از این رو جنبه مضحک پرسیدن شواهد ، مطابق معیارهای مادی گرایی ، حتی اگر هر نویسنده یک اثر نتواند خود را در این مورد پیدا کند. اکنون می توان بر نویسنده هر اثر خطا کرد (ما فقط انسان هستیم!) اما نه بر این واقعیت که هر اثری به یک نویسنده می رسد.
"ما علم را با واقعیت ها مانند ساخت خانه با سنگ می گیریم؛ اما انباشت واقعیت ها بیشتر علمی نیست بلکه یک شمع سنگ است خانه" هنری پوینکاره
